United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !


Kippelaan strijkt eensklaps nader: strekt de beide handen met de tien paille handschoenvingers naar Van Barnevelds hand uit, en zegt: "O generaal, het is...." "Voor heden genoeg menheer. Ik begreep je niet recht; men kan die zaken schriftelijk behandelen." "Maar excellentie, de liefde, O.... indien mevrouw?" Mevrouw Mansburg maakt een zeer zonderling afwijzende beweging.

Op het oogenblik dat Van Barneveld met een kort maar kernachtig woord den heer Kippelaan tot een snelle escampade wil noodzaken, en Kippelaan zelf, met een blik op het gelaat van den generaal, en al kloppend met zijn kapotte paille handschoenen tegen het been, reeds een weinig retireerde, werd er een zacht tikken op de kamerdeur vernomen.

O dat uitstekende topje! hij zou het willen aanraken, hij zou haar willen ontsluieren en dan op dat topje een zoen drukken, en haar zeggen: Hier is hij die over u waakt als gij slaapt! Hier is hij van wien gij "droomend waakt en wakend droomt"; die u "wil omstrengelen met de teerheid van zijn hart". Maar helaas! paf! daar barst ook de tweede paille handschoen. Schrikt ze wakker? Nee! zie maar.

En terwijl mijnheer Kippelaan nu zijn paille glacé handschoenen gaat aantrekken, maar den laatste, bij een geweldige inspanning om hem over de vochtige "muis" te krijgen, van onder tot boven ziet openbersten, stapt hij door het ongeluk zoo mogelijk nog meer en nage geraakt het gazon om, en op de groote stoep toe, doch ziet dan eensklaps terzij van het landhuis achter die prachtig fonkelende rozen en onder het zwaar geboomte, iets.... wits; iets.... En....