United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φαίνεται πως ο Ρωμιός ο ίδιος, σε όσα καταπιάνεται, γράφει, συλλογιέται και λέει, δεν έχει ποτέ άλλους λόγους παρά προσωπικούς, πάντα με το εγώ του κι ομπρός. Έτσι λέει πως άμα είσαι και συ Ρωμιός, τέτοιους λόγους θάχης. Όταν τα διαβάζει κανείς αφτά, σα φρόνιμα του φαίνουνται. Όταν τα συλλογιστή, βλέπει πως ο αγαθός μας ο Ξενόπουλος δεν έννοιωσε ποιο είναι καθαφτό το ζήτημα.

Ξενόπουλος εξηγεί και υπερασπίζεται τας γλωσσικάς θεωρίας του Ροΐδου, γράφων μεταξύ των άλλων: «Και όμως λέγουν, το βιβλίον αυτό δεν έχει τον επίλογον αντάξιον του όλου. Νομίζεις, ότι το συμπέρασμά του δεν έρχεται ως λογική συνέπεια, ως αναγκαίος συνδετικός κρίκος των μερών.

Εξοικειωμένος με τ' αριστουργήματα, θρεμμένος με τον ΧΆινε , τον Βύρωνα, με τον Ρίχτερ, με τους μεγάλους Ιταλούς πεζογράφους, με ό,τι εξαιρετικόν και σπάνιον, απεστρέφετο παν ό,τι μέτριον: Kαι πρέπει να ομολογηθή πως ό,τι έγραψεν εξέρχεται από τον κύκλον του μετρίου. Τουλάχιστον όπως ωμολόγησε πρότινος ο κ. Γρ. Ξενόπουλος, κάθε δημοσίευμα του Ροΐδη απετέλει γεγονός διά τας Αθήνας.

Παραστάς λ.χ. άπαξ εις συζήτησιν υπέρ το δέον ζωηράν μεταξύ δύο χαρτοπαιζόντων εν τω «καζίνω» της Σύρου Χίων εμπόρων, έσπευσε να πληροφορήση δημοσία τας συζύγους των, αίτινες ευρίσκοντο μετά της μητρός του, «ότι οι άνδρες σας πιάσθηκαν σαν τσαλαπετεινοί». Το πρωτότυπον ευρίσκεται παρά τω κ. Ανδρέα Ροΐδη Καλλίνσκη. Βλ. «Ιστορίαν ενός Σκύλου». Ξενόπουλος «Παναθήναια» τόμ. Ζ' σ. 359.

Το προμνησθέν άρθρον του «Mercure» παρατηρεί ότι «le rabelaisisme petillant qui distingue la P a p e s s e J e a n n e frole parfois les faciles rissees cheres a Pigault-Lebrum». Και ο κ. Ξενόπουλος δεν εδίστασε να ομιλήση περί «περισσής και πολλαχού εξεζητημένης αισχρότητος ».