pulchnych

Zaktualizowano: 9 maja 2025

Była jasną blondynką, jasną jak słońce promienne... Drobna jej, maluchna buzia różowa i biała śmiała się jakimś dziecinnym, naiwnym śmiechem, żłobiącym w pulchnych policzkach dwa rozkoszne dołki.

Gabriela Zapolska - Menazerya ludzka