wreedglinsterend

Bijgewerkt: 5 mei 2025

Hij legde zijn rechterhand op den rug van het beest, dat dadelijk, als van angst, onder zijn strakke aanvoeling huiverde, en bevoelde haar nauwkeurig van onder, met zijn onomzichtige, grove vingers. Het paard keek schichtig naar hem om, snuivend met wreedglinsterend wit van oogen. "Hè! stille!" riep Smul barsch, en voelde door.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 1