twaalfvoet

Bijgewerkt: 17 juni 2025

Zij vierden hun emotietjes bot, zoo veilig in den warmen, stillen schemer als minnaars maar zijn kunnen. De eenige stoornis kon, zoo meenden zij, van den kant van den weg komen, en deze konden zij een heel eind afzien; de twaalfvoet hooge heg die naar de stille duinen liep, leek hun een absolute waarborg tegen stoornis.

H. G. (Herbert George) Wells - Het voedsel der Goden en hoe het op Aarde kwam