natuurgeesten

Bijgewerkt: 14 juni 2025

«Neen, neen,» klonk het om haar heen, alsof het een echo van het gelui der kerkklokken in de bergen was; maar het was gezang, het was een samensmeltend koor van andere natuurgeesten, goede, beminlijke geesten, het waren de dochters der zonnestralen.

H. C. (Hans Christian) Andersen - Andersens Sproken en vertellingen: Morgenrood