heenklepren

Bijgewerkt: 23 juni 2025

Dán puilen de verste huizen star uit in de begieting van licht. Dán gloeien de ruiten als smartlijke menschoogen. Op zoo'n oogenblik, bekeken van uit de eigen kamer, is er een rij huizen én een ongekende wereld. En als de groote hand zich uitspreidt voor de oogen, is er niets meer, niets. Dit is avondgedroom. Bij dag zijn de dingen zoo werkelijk, dat droomen heenklepren als opgejaagde duiven.

Herman Heijermans - Schetsen, Eerste bundel