United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hoe zouden Mattia en Bob, als ze mij niet verlieten en alles deden om mij van dienst te zijn, mij kunnen helpen om uit de gevangenis te komen. Ik ging naar het venster, opende het om de ijzeren staven te betasten, die een kruis ervoor vormden; zij waren in den muur gemetseld. Ik onderzocht den muur: hij was meer dan een el dik.
Daar hebben we ook wel aan gedacht; maar Bob was van oordeel dat wij alles moesten wagen om te voorkomen, dat gij voor het gerecht moest verschijnen. Het is zoo treurig daar geweest te zijn, zelfs al wordt men vrijgesproken. Ik zelf heb niets durven zeggen, omdat ik zoo vast besloten had u naar Frankrijk mede te nemen en dit voornemen mij misschien een slechten raad zou hebben gegeven.
Bob scheen echter boos, want hij ging zonder groeten verder. Nu, dat hinderde niet. Hij was wel eens meer boos, maar dat ging vanzelf weer over. Hij zou mijne weigering ook nu wel spoedig vergeten zijn. Ik had nu de kerk bereikt en ging naar boven, waar de koster de sleutels van het orgel al had neergelegd.
»Dat is kinderachtig,» zei Karel Holm. »Wij doen mede om een prettigen middag te hebben, en natuurlijk ook om wat te winnen. Maar de pret is toch de hoofdzaak.» »Bovendien kan Bob of Tines vallen, en daardoor niets winnen,» zei ik. »Ook mogelijk! Ook kunnen zij opvolgende nummers trekken, zoodat zij tegen elkander moeten loopen. Daar is vooruit niets van te zeggen.» zei Huib de Leeuw.
"Komen jullie toch eens hier," riep hij. "O Bob, blijf zoo stil zitten, ze moeten je allemaal zoo eens zien." Nel en Leni proestten het uit, toen ze Bob in den grooten kuil zagen zitten met alleen zijn bovenlijf er uit. Hansje klapte in de handen. "O, Bobbie, wat een mooi plaatsje." "Kom er maar gauw uit, kleine vent," zei Dolf en gaf Bob een hand.
Wat moet ik nu zeggen, als hij er over begint?» Bob antwoordde nog niet. Zwijgend liep hij naast ons voort. Maar op eens zei hij: »Als de meester er van spreekt, geef je alle schuld aan mij, Dorus, want jou schuld is het niet.» »Dan zeggen alle jongens, dat ik klik! En dat wil ik niet,» was mijn antwoord. »Goed, dan zal ik het zelf wel zeggen. Ik wil niet, dat jij in mijne plaats straf krijgt.
»Dat zou jij wel willen, hê Bob?» zei Tines, die er toch eigenlijk niet veel lust in had, om den wedstrijd in den steek te laten. »Dan was jij vrij zeker van den prijs!» »Juist, Tines. Praat nu maar niet langer, en ga heen. Dag Tines!» »Voor jou ga ik niet, Bobbertje. Jij hebt hier niets te zeggen, voor zoover ik weet.»
Hij galmde zoo luid, dat hij niet eens bemerkte, hoe er eene deur achter hem geopend werd en de dominee stil de kerk binnentrad. Ik had natuurlijk om de dwaasheid van Bob eerst gelachen, want de honderdnegentiende psalm telt niet minder dan acht en tachtig verzen, maar nu lachte ik niet meer.
Hoe Bob in een Woesten Gier veranderde, voor Pieter een kuil groef en er ten slotte zelf in viel. Het verhaal van hetgeen ik u in het vorige hoofdstuk verteld heb, ging, zooals ik zeide, als een loopend vuurtje door het dorp rond.
"Daar is Julia ook," zei Bob, "die mag hier niet in deze kamer, dan wil ze misschien ook in den koffer." "Als 't kuikentje piept, moet je er dadelijk uitkomen," waarschuwde Hans. Frits knikte. "Als Frits op het kuiken zit, dan kan het wel dood gaan," zei Bob angstig. Dat was een moeilijk geval, daar hadden Bob en Hans nog in 't geheel niet aan gedacht.
Woord Van De Dag