lui-soezerig

Bijgewerkt: 25 mei 2025

Want allebei hadden ze honger van de lange wandeling in de morgenlucht. En 's middags gingen ze lui-soezerig ergens in 't bosch liggen, of ze liepen heel langzaam en stil te praten onder de boomen. Eens dat ze met den trein naar Baarn waren gegaan om daar in de buurt wat rond te zwerven, had ze weer zoo'n echte, dol-uitgelaten bui.

Herman Johan Robbers - De roman van Bernard Bandt