lichtgouden

Bijgewerkt: 12 november 2025

Het lichtgouden, gekrulde of golvende haar, de fijne, liefst donkere, van elkaar afgescheiden wenkbrauwen, de kleine mond met kristallen of ivoren tandjes, regelmatig en vlak op elkaar, dat zijn de gewone trekken reeds in de Latijnse gedichten van de 11de eeuw.

Valdemar Vedel - De Ridderromantiek der Franse en Duitse Middeleeuwen