door-me-kaar

Bijgewerkt: 28 juli 2025

Wij watertandden, de snijdende koude ten spijt, en Kees prevelde gretig starend: »En wij krijge maar zóó'n stukkie vlees' bij de door-me-kaar.« De rijke boerendochter bleef alleen. En intusschen omzwierven haar heure armere zusteren, allen met branie en met soldaten, en in iedere hoek van de ijsbaan wist men weer nieuwe rijkdommen aan levende eetbaarheid te verluiden.

Melis Stoke - Van Aardappel-mes tot Officiersdegen: Uit het Dagboek van een Landstormplichtige.