United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κ' εις του ανθρώπου την καρδιάν, καθώς 'ς το άνθος τούτο, δυο βασιλείς αντίπαλοι στρατοπεδεύουν πάντα: η θεία χάρις εξ ενός, εξ άλλου κακή τάσις· και όταν το χειρότερον νικά και υπερέχει, τρώγει την ρίζαν του φυτού σκουλήκι του θανάτου... ΡΩΜΑΙΟΣ Καλή σου 'μέρα, πάτερ μου. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Ευλογητός, υιέ μου.
Πού επή- γες να τον εύρης τέτοιον άνδρα; Χαράς το! Ρωμαίος, λέγει!
ΡΩΜΑΙΟΣ Πηγαίνω· όχι να ιδώ το θέαμα που λέγεις, πλην μόνον διά να χαρώ την λάμψιν που μ' ευφραίνει. Θάλαμος εν τη οικία του Καπουλέτου. Τι έγεινεν η κόρη μου; Την κράζεις, παραμάνα; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Δεν είν' εδώ; Τι έγινε! — Αρνάκι μου, πουλί μου! Κύρι' ελέησον, καλέ!... πού είσαι; Ιουλιέτα! ΙΟΥΛΙΕΤΑ, εισερχομένη. Τί είναι; ποιος με κράζει; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Η μητέρα σου. Εδώ είμαι, μητέρα μου· τι ορίζεις;
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Να, έρχεται. Παρακαλώ, αφήσατέ μας μόνους. Θα καταφέρω να μου ‘πή ποιος είναι ο καϋμός του. ΜΟΝΤΕΚΗΣ Άλλο δεν ήθελα κ' εγώ παρά να κατορθώσης να σου ανοίξη την καρδιάν. — Πηγαίνωμεν, γυναίκα. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Εξάδελφε, καλόν πρωί! ΡΩΜΑΙΟΣ Είναι πρωί ακόμη; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Μόλις εσήμαναν εννηά.
ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ποια είσαι συ; τι δαίμονας, και τι με βασανίζεις; Δεν έχει τέτοια βάσανα η κόλασις η μαύρη! Ειπέ μου, εσκοτώθηκε μονάχος ο Ρωμαίος; Νεκρός αν ήναι, 'πέ μου ναι· — αν όχι, 'πέ μου όχι. Μια λέξις μόνη ας μου 'πή να ζω, ή ν' αποθάνω. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Την είδα με τα 'μάτια μου, την είδα την πληγήν του! μα τον σταυρόν! 'ς το στήθος του την είδα το γενναίον!
Σημειωτέον δε, ότι το όνομα Ρωμαίος, έχον πολιτικόν απλώς χαρακτήρα μεταξύ των ημετέρων, ουδαμώς εσήμαινεν Ιταλούς ή Λατίνους· τουναντίον, οι ημέτεροι, ενώ ωνομάζοντο οι ίδιοι Ρωμαίοι, εν αντιθέσει εκάλουν Λατίνους τους Ιταλούς και αυτούς ακόμη τους κατοίκους της παλαιάς Ρώμης.
ΡΩΜΑΙΟΣ Είπε της το απόγευμα να εύρη ευκαιρίαν να έλθη 'ς του πνευματικού να την εξαγορεύση· κ' εκεί θα γείνη, 'ς το κελλί του πάτερ Λαυρεντίου, και η εξομολόγησις και το στεφάνωμά μας. Ιδού διά τον κόπον σου. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Ούτε λεπτόν δεν παίρνω. ΡΩΜΑΙΟΣ Ω! έλα δα· παρακαλώ. Σου λέγω θα τα πάρης. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Απόψε το απόγευμα; Καλά· εκεί θα ήναι.
ΡΩΜΑΙΟΣ Όταν περνά με λύπαις αργά που φεύγει ο καιρός! — Από εδώ τρεχάτος δεν έφευγ' ο πατέρας μου, νομίζω; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Ναι, εκείνος. — Τι λύπη κάμνει μακρυναίς ταις ώραις του Ρωμαίου; ΡΩΜΑΙΟΣ Λείπει εκείνο που κονταίς 'μπορούσε να ταις κάμη. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Είσαι εις έρωτα; ΡΩΜΑΙΟΣ Χωρίς... ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Χωρίς τον έρωτά σου, ΡΩΜΑΙΟΣ Είμαι χωρίς απόκρισιν εκεί όπου λατρεύω. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Αλλοίμονον!
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Εκ μέρους και των δύο μας, παιδί μου, ο Ρωμαίος ας σου ειπή ευχαριστώ. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ας τον καλησπερίσω, ώστε ν' αξίζω να μου ‘πή ε υ χ α ρ ι σ τ ώ κ' εκείνος.
Αλλά, εάν φαρμάκι μου έδωσ' ο καλόγηρος, και θέλη ν' αποθάνω, μήπως ο γάμος μου αυτός του φέρη ατιμίαν, διότι μ' εστεφάνωσε με τον Ρωμαίον πρώτα; Φοβούμαι μήπως είν' αυτό. Αλλ' όχι δεν πιστεύω· αγίου έχει όνομα, και το αξίζει. Όχι· δεν θέλω τέτοιος στοχασμός ‘ς τον νουν μου να περάση! Και αν εκεί που κείτομαι, πριν φθάση ο Ρωμαίος να με γλυτώση, έξαφνα ‘ς τον τάφον εξυπνήσω; Ω! τι τρομάρα!
Λέξη Της Ημέρας