United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !


[Note 475: Ad Jacobum Anton. Marcellum, patricium Venetum, et equitem auratum, de obitu Valerii filii, consolatio. Rome, 1475, in-fol. Marcello fut si content de cet ouvrage, qu'il envoya

At captivorum filii et quidquid illis fuit mancipiorum aeris temperie in altum se sustulerunt et præter ætatem pubuerunt et in immensam multitudinem succrevit et auctum est hostium genus. Goth. Sozom., ub sup.

Il nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti, murmura de nouveau l'abbé Mouret, en leur donnant une dernière bénédiction. Amen, répondit Vincent.

Eunap., 6. Zozim., IV, 20. Amm. Jorn., R. Get., 26. Cum traducti Barbari victûs inopia vexarentur, turpe commercium duces invisissimi cogitaverunt, et quantos undique insatiabilatas colligere potuit canes; pro singulis dederant mancipiis, inter quæ et filii ducti sunt optimatum. Amm.

Rossignol répondit au Magnificat par un cantique il épuisa tous les trésors de sa vocalise; il lança des sons tellement aigus, que Canonet, hors de lui en voyant le triomphe lui échapper de nouveau, entonna pour couvrir la voix de son adversaire un O Filii et Filiae...

Vous vous moquez de moi, ça doit être votre écriture. Le prêtre allait faire le signe de la croix sur la main gauche de Berthe. Les yeux ailleurs, il se trompa, le fit sur la main droite. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen, répondit l'enfant de choeur, qui lui aussi se haussait pour voir.

Bonjour, mon cher prieur, dit le fantôme en souriant. In nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, murmura le prieur. Amen! répondit le fantôme. Vade retro, Satanas! s'écria le prieur. A qui donc en avez-vous, mon très cher? demanda le fantôme en regardant autour de lui, comme s'il cherchait quel objet pouvait causer la terreur dont paraissait saisi le pauvre marchand de morue.

In nomine patris/ & filii/ & spiritussancti. Amen. Crescite & multiplicamini & replete terram. Pater noter. Ave maria. Et ne nos. Sed libera. Domine exaudi orationem meam. Et clamor meus ad te veniat. Oremus.

Intelleximus, dilecti filii, nonnullam suspicionem esse inter multos exortam et verba quedam dissipata nos velle alienare comitatum nostrum Venayssinum et a potestate nostra abdicare; que fama admodum displicuit nobis, cum nil sit eorum que multi forsan arbitrantur. Nunquam enim fuit nobis animus neque est etiam neque erit alienandi terras et jura Ecclesie Romane sed potius augendi.