United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Οιδίπους ζητεί να τον ιδή. Και η Ιοκάστη ερωτά την αιτίαν της επιθυμίας του ταύτης. Τότε ο Οιδίπους της αφηγείται ότι ευρισκόμενος εις την Κόρινθον κατηγορήθη από ένα μεθυσμένον ως νόθος, και ότι χωρίς οι γονείς να το ηξεύρουν επήγεν εις τους Δελφούς, όπου έλαβε τον τρομερόν χρησμόν, ότι έμελλε να γείνη σύζυγος της μητρός του και του πατρός του φονεύς.

ΧΟΡΟΣ Αρκούν, αρκούν όσα είπαμε... τώρα που δέρν’ η συμφορά τη χώρα καλό είναι εδώ που ετέλειωσε να μείνη ο λόγος. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Βλέπεις πού φθάνεις; Δίκαιον ενώ σε ξέρω, για μένανε δε νοιάζεσαι και μου σπαράζεις την καρδιά. ΧΟΡΟΣ Άναξ, πολλές φορές σου το είπα, ότι τρελλός θε νά ’μουνα αν εσένα δεν αγαπούσα, που τρικυμισμένην εύρες και τη επράυνες την πόλιν.

Και ως να εισήκουσαν οι θεοί τας ευχάς των Θηβαίων γερόντων, βλέπομεν την Ιοκάστην εξερχομένην εις την σκηνήν να λέγη ότι ο Οιδίπους είναι περίφοβος και καταλυπημένος. Και ωσάν μετανοούσα δι’ όσα είπε προηγουμένως, έρχεται ικέτις εις τον βωμόν του Απόλλωνος, εκεί σιμά ευρισκόμενον.

Διότι βεβαίως είναι καλόν να ακούετε τα τοιαύτα, καλοί μου φίλοι. Λέγε και μη σε μέλει. Ο Οιδίπους, λέγουν, περιφρονηθείς ηυχήθη εις τα τέκνα του, όσα και έκαστος διαδίδει ότι εξετελέσθησαν και εισηκούσθησαν από τους θεούς.

Ύστερα από επέμβαση του αδελφού του Τεύκρου και του αντιπάλου του Οδυσσέα κηδεύεται με μεγάλη λαμπρότητα για τον ηρωισμό του και την άλλη του αγαθότητα. Η μετάφραση ανήκει στον Κ. Βάρναλη. Οιδίπους επί Κολωνώ: το τελευταίο από τα δράματα του Σοφοκλέους. Παρουσιάζει τις τελευταίες περιπέτειες του Οιδίποδος και κλείνει με τον θάνατο του στον Κολωνό.

ΚΡΕΩΝ Άνδρες Θηβαίοι, ως έμαθα πως ο Οιδίπους κατηγορίες βαρύτατες λένε μου ρίχνει, ήλθα επειδή δεν βάσταξα. Γιατί αν πιστεύη της δυστυχίας που του ’τυχε πως είμ’ αιτία ή πως κακό εγώ του ’καμα με λόγια ή μ’ έργα, δεν θέλω πιότερο να ζω μ’ αυτόν τον ψόγον, γιατί μικρή δεν έχω εγώ απ’ αυτόν ζημία° ζημία, νομίζω, υπέρτατη πως είνε οι φίλοι κακόν να μ’ ονομάσουνε.

ΧΟΡΟΣ Τούτα σου κατηγόρησαν μες το θυμό τους, κι όχι γιατί τα νόμισαν σωστά πως είναι. ΚΡΕΩΝ Είπαν πως τάχα έβαλα το μάντι εγώ να ειπή όσα είπε. ΧΟΡΟΣ Έλεγαν τέτοια° μα γιατί, δεν ξέρω, Κρέων. ΚΡΕΩΝ Με τα σωστά του τα ’λεγεν αυτά τα λόγια; ΧΟΡΟΣ Δεν ξέρω. Των αρχόντων δεν θωρώ τα έργα. Ιδού όμως βγαίνει ο βασιλεύς απ’ το παλάτι. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ω συ!

Αλλ’ ο Οιδίπους, εις τον οποίον δεν είχεν αστράψει ακόμη ολόκληρον το μυστικόν της ζωής του, ζητά να οδηγηθή εμπροστά του ο Θηβαίος βοσκός. Η Ιοκάστη εξέρχεται της σκηνής, ο δε Χορός προοιωνίζεται κακά δια το μέλλον. Και ο Οιδίπους με πείσμα, αδιαφορών εις τας εναντιώσεις των άλλων, μένει προσδοκών τον ερχομόν του δούλου.

ΚΡΕΩΝ Ξέρεις τι θα ’τανε καλό να κάμης; άκου ίσα προς όσα μου είπες τώρα λόγια, Οιδίπου, κ’ έπειτα μόνος σου μπορείς και κρίνεις. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Εύγλωττος είσαι. Δύσκολα όμως σ’ ακούω γιατί πως είσαι άπιστος, βρέθηκες, φίλος. ΚΡΕΩΝ Θα σου εξηγήσω τούτο. Δέξου να μ’ ακούσης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μη μου αρνηθής το ότι κακός εστάθης, Κρέων.

Κρέων, ω άναξ, και του Μενοικέως βλαστάρι ποιος ο χρησμός του θεού που μας κομίζεις; ΚΡΕΩΝ Καλός. Γιατί αν νικήσωμε τις δυσκολίες όλα σε καλό θά ’βγουνε, πιστεύω, Οιδίπου. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλά ποιος ο χρησμός; γιατί όλ’ αυτά τα λόγια, ούτε και με φοβίζουνε, ούτ’ ενθαρρύνουν. ΚΡΕΩΝ Αν θέλης να σ’ τον πω μπροστά τους, πε μου, πρόθυμος είμαι. Στο παλάτι αλλοιώς ας έμπουμε. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Λέγε τον φανερά.