United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !
Βλέπεις τι καλή που είμαι, Δεν θαργήσωμε όμως, Νίκο; Ε; Έχω το λόγο σου. ΝΙΚΟΣ — Έννοια σου. Πάμε. Έλα αγάπη μου. ΜΙΣΤΡΑΣ — Τι όραμα ευτυχίας, αλήθεια! Πώς έχει καρδιά να διακόψη κανένας μια τέτοια ευτυχία! Αυτό συλλογίζομαι, μα το Θεό. ΦΛΕΡΗΣ — Ούτε το δικαίωμα, γιατρέ.
Ακόμα δε βγήκε απ' τ' αυγό, θέλει κι' έρωτες. ΜΙΣΤΡΑΣ — Ξεχνάς τα δικά σου. Πολύ εύκολα τα ξεχνάς, να σε χαρώ. ΦΛΕΡΗΣ — Δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο. Παιδιάτικες αννοησίες. ΜΙΣΤΡΑΣ — Να παντρέψης το κορίτσι σου, Τάσσο. ΦΛΕΡΗΣ — Θα το παντρέψω όταν ξέρω εγώ και όταν νομίζω εγώ. Δεν είναι η ώρα. ΜΙΣΤΡΑΣ — Είσαι κύριος να κάμης ό,τι θέλεις. Του λόγου σου προστάζεις.
Κλαίει μες την κάμαρά της. Δεν θέλει να κατεβή. ΦΛΕΡΗΣ — Αρχίσαμε τα ίδια; Θα την κάνω εγώ να της περάσουν αυτά τα κλάματα. Αυτά μας λείπανε τώρα. Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Εγώ πάω. ΜΙΣΤΡΑΣ — Δεν άρχισε, πάει να πη, ακόμα η απαγγελία. Γιατρέ σε ζητούνε στο 11. ΦΛΕΡΗΣ — Τι απαγγελία, αδερφέ; Δε βλέπεις πάλι; ΜΙΣΤΡΑΣ — Τι τρέχει; ΦΛΕΡΗΣ — Τα ίδια της συχωρεμένης.
Η προτίμησή σου ήτανε, πάντα για τις γυναίκες του είδους της. ΦΛΕΡΗΣ — Όχι, μην το λες, γιατρέ, αυτό. Η Λέλα δεν είναι αυτό που νομίζεις. Δεν είναι πολλές γυναίκες που της μοιάζουν. ΜΙΣΤΡΑΣ — Δεν είπα το ενάντιο. Αυτό λέω κ' εγώ, πως την αγαπάς πάντα. ΦΛΕΡΗΣ — Δεν μπορώ να την αγαπώ πια. Το ξέρεις. ΜΙΣΤΡΑΣ — Πάει να πη το λοιπόν πως έχομε καινούργιες αγάπες. ΦΛΕΡΗΣ — Δεν ξέρω, γιατρέ. Δεν ξέρω.
ΦΛΕΡΗΣ — Πώς το αποφάσισε, θαύμα! Είναι ένα τέτοιο αγρίμι. ΜΙΣΤΡΑΣ — Δε σούμοιασε, πάει να πη. ΦΛΕΡΗΣ — Απαράλλαχτος ήμουνα μικρός. Με τη διαφορά πως αντί να κάνω προσευχές, έγραφα στίχους. ΜΙΣΤΡΑΣ — Το ίδιο κάνει. Όπου λείπει η ενέργεια, πάει να πη, έρχεται στον τόπο της η ονειροπόληση. Κάπου πρέπει να ξεσπάση αυτό το υφαίστειο πούχομε μέσα μας.
Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ, ΦΛΕΡΗΣ, αργότερα ΜΙΣΤΡΑΣ Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Ήρθα να ξανασάνω και βρήκα μαλλί να ξάνω. ΦΛΕΡΗΣ — Θα τρέχω από πίσω σου να σε κυνηγώ; Πού σ' έστειλα; Περιμένω μια ώρα. Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Βλέπεις πως έρχομαι. Δεν μπορώ να γίνω εκατό κομμάτια, κύριε Τάσσο μου. ΦΛΕΡΗΣ — Παράγινες. Το ξέρεις; Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Ας όψωνται που με κατάντησαν. ΦΛΕΡΗΣ — Πού είναι η κυρία Δώρα; Μ-ΑΡΓΥΡΗΣ — Είναι άρρωστη λέει.
Άφισέ με ήσυχο. ΜΙΣΤΡΑΣ — Σέβομαι τα νεύρα σου. Ας είναι! Πού είναι η κόρη σου; ΦΛΕΡΗΣ — Πού νάνε; Μες στην κάμαρή της, γονατισμένη μπροστά σε καμμιάν εικόνα. Αυτό το μοναστήρι της Τήνου μου την πρόκοψε. Όλο και κλάματα. Θαρρώ πως είν' ερωτευμένη με όλους τους αγγέλους τουρανού. ΜΙΣΤΡΑΣ — Μέσα στα μοναστήρια, μάτια μου, είπε κάποιος φιλόσοφος, ο Χριστός πέρνει τη μορφή του Αδώνιδος.
ΦΛΕΡΗΣ — Πού θες να ξέρη. Ποτέ δεν της είπα τίποτα. Άκουσε όμως γιατρέ. Τα πράματα δεν είναι όπως τα φαντάζεσαι. ΜΙΣΤΡΑΣ — Αμέ; ΦΛΕΡΗΣ — Φεύγει η καϋμένη, φεύγει μακρυά, για πάντα. Ήρθε να μ' αποχαιρετίση. ΜΙΣΤΡΑΣ — Το πίστεψες; Ας κάνω το σταυρό μου. Καψερέ, στάθηκες πάντα ποιητής κ' ευκολοπίστευτος, σ' όλη σου τη ζωή. ΦΛΕΡΗΣ — Αυτό που σου λέω γιατρέ. ΜΙΣΤΡΑΣ — Άμποτε, να δώση ο αφέντης ο Θεός.
Σαν είναι γιατρός κανένας, πάει να πη... ΥΠΗΡΕΤΗΣ — Γιατρέ, τρεχάτε. Γρήγορα. Γιατρέ . . . ΜΙΣΤΡΑΣ — Τι τρέχει πάλι; ... Ησυχία δε μ' αφίνετε. ΥΠΗΡΕΤΗΣ — Αυτή η κυρία, που βγήκε αποδώ, σκοτώθηκε στο πάρκο. Τρεχάτε, γιατρέ. ΦΩΝΕΣ — Τι τρέχει γιατρέ; Τι είναι; Καλέ δεν ακούτε; Η Λέλα σκοτώθηκε. Σκοτώθηκε μέσα στο πάρκο. Ω! δυστυχία! ΦΩΝΕΣ — Σκοτώθηκε! Σκοτώθηκε η Λέλα!
ΦΛΕΡΗΣ — Φοβούμαι, φίλε μου, πως η παράκλησή σου... ΜΙΣΤΡΑΣ — Εκείνη θαρρώ πως είναι. ΦΛΕΡΗΣ — Δε θα ξέρη πως είσθε εδώ. ΜΙΣΤΡΑΣ — Α! δεσποινίς, ωραία! ωραία! Μόλις μας είδατε. Σας ευχαριστούμε. Τόση περιφρόνηση, πάει να πη. ΦΛΕΡΗΣ — Έλα, παιδί μου. Ως πότε θάσαι αγρίμι; Έλα να χαιρετίσης το γιατρό, τον κύριο Νίκο. ΝΙΚΟΣ — Μην ενοχλείτε τη δεσποινίδα, κύριε Φλέρη. Ίσως... ΦΛΕΡΗΣ — Αυστηρά.
Λέξη Της Ημέρας