United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Κέβης λοιπόν, διακόψας τον λόγον, είπε: Μα τον Δία, Σώκρατες, καλά βέβαια έκαμες να μου το ενθυμίσης.
Δια τούτο πολλαχού παρείδομεν και αυτάς της αρμονίας και καλλιεπείας τας απαιτήσεις, παρεθέσαμεν δε και εντός μεν παρενθέσεων συντόμους επεξηγήσεις και διασαφήσεις, εν τέλει δε του παρόντος τας απολύτως αναγκαίας σημειώσεις. Διάλογος εις τον εν Σικυωνία Φλιούν ΕΧΕΚΡΑΤΗΣ, ΦΑΙΔΩΝ, ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΚΕΒΗΣ, ΣΙΜΜΙΑΣ, ΚΡΙΤΩΝ, ο υπηρέτης των ένδεκα. Εχεκράτης.
Τούτου ένεκα αποφεύγουσιν αυτάς. Διότι δεν θα ήρμοζε τούτο εις αυτούς, ω Σώκρατες, είπεν ο Κέβης. Πώς, ω Σώκρατες; Ηρώτησεν ο Κέβης.
Επιθυμώ δε να σου εξηγήσω καθαρώτερα εκείνα, τα οποία λέγω. Διότι νομίζω ότι συ τώρα δεν καταλαμβάνεις. Μα τον Δία, είπεν ο Κέβης, δεν πολυκαταλαμβάνω. Αλλά, είπεν ο Σωκράτης, με αυτά δεν λέγω τίποτε νέον, αλλά εκείνα, τα οποία διόλου δεν έχω παύσει να λέγω και άλλοτε πάντοτε και εις την προηγουμένην ομιλίαν μου.
Κάλλιστα το ηξεύρω, είπεν ο Κέβης. Δεν λέγομεν λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, ότι η εναντία ιδέα εις εκείνην την μορφήν, η οποία το κάμνει τοιούτον, δεν είναι δυνατόν ποτε να έλθη εις το τοιούτον πράγμα; Δεν είναι βέβαια δυνατόν να έλθη, είπεν ο Κέβης. Το έκαμε δε βέβαια η ιδέα του περιττού; Ηρώτησεν ο Σωκράτης. Ναι, είπεν ο Κέβης. Ναι, είπεν ο Κέβης. Δεν θα έλθη βέβαια, απήντησεν ο Κέβης.
Αλλά βεβαίως έχω ευχαρίστησιν, είπεν ο Σωκράτης, διότι πώς να μη μ' ευχαριστή τούτο; Καλά λέγεις, είπεν ο Κέβης. Αλήθειαν λέγεις, είπεν ο Κέβης.
Αφ' ού λοιπόν είπε ταύτα ο Σωκράτης, ο Κέβης έλαβε τον λόγον και είπεν: Ω Σώκρατες, όσα μεν άλλα είπομεν εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι είναι ορθά, όσα δε περί ψυχής προξενούν εις τους ανθρώπους μεγάλην απιστίαν, διότι φοβούνται μήπως, αφ' ού χωρισθή από το σώμα, δεν υπάρχει πλέον εις κανέν μέρος, αλλά καταστρέφεται και διαλύεται κατ' εκείνην την ημέραν, κατά την οποίαν ο άνθρωπος ήθελεν αποθάνει, αμέσως καθώς χωρισθή από το σώμα, και μήπως, καθώς εξέρχεται, αφ' ού σκορπισθή ωσάν φύσημα ή καπνός, χαθή πετώσα και δεν υπάρχη πλέον εις κανέν μέρος· επειδή, εάν ήθελεν υπάρχει εις κανέν μέρος περιμαζευμένη μόνη της μέσα εις τον εαυτόν της και χωρισμένη από αυτά τα κακά, τα οποία προ ολίγου ανέφερες, θα υπήρχε πολλή και καλή ελπίς, ω Σώκρατες, ότι εκείνα τα οποία λέγεις είναι αληθινά.
Θέλω δε να είπω ότι εκτός της αποκρίσεως εκείνης της βεβαίας, την οποίαν έλεγον κατ' αρχάς, βλέπω τώρα, κατόπιν εκείνων, τα οποία λέγομεν, και άλλην ασφαλή απόκρισιν. Αλλά κύτταξε, αν τώρα πλέον ηξεύρεις αρκετά εκείνο, το οποίον θέλω. Αλλά πολύ αρκετά το ηξεύρω, είπεν ο Κέβης. Αποκρίσου λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, ποίον είναι εκείνο, το οποίον αν γείνη μέσα εις το σώμα, το σώμα θα είναι ζωντανόν;
Βεβαιότατα, είπεν ο Κέβης. Και έτσι λοιπόν, Σώκρατες, ορθόν είναι το εναντίον εκείνου το οποίον ελέγομεν. Ότι πρέπει βεβαίως οι μεν φρόνιμοι άνθρωποι να λυπώνται, όταν αποθνήσκουν, οι δε ανόητοι να ευχαριστώνται.
Συμβαίνει λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, ως προς μερικά από τα τοιαύτα, ώστε όχι μόνον η ιδέα των να κρίνηται αξία να έχη το ίδιον όνομα, πάντοτε καθ' όλον τον καιρόν, αλλά και έν άλλο, το οποίον δεν είναι μεν εκείνο, έχει όμως την μορφήν εκείνου πάντοτε, όταν ήθελεν υπάρχει. Πρέπει βέβαια, είπεν ο Κέβης.
Λέξη Της Ημέρας