United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik weet toch ook waarlijk niet, waar al die waaghalzerij toe dient," riep Pols, wien het angstzweet uitbrak over het lot zijner vrienden. "Als hij in de cascade verdwaald raakt, wordt hij tot pap vermorseld," merkte de doctor met de hazenlip aan. "En ook zonder dat," zei zijn collega met de kale kruin, "als hij maar van de helft dier hoogte afvalt, is hij weg.

»Luister nuzei de vreemdeling, nadat hij deur en raam gesloten had. »Ik kwam vandaag hier in de stad om u op te zoeken en door één van die toevallen, die de duivel soms zijn vrienden op hun weg voert, kwam u op het oogenblik, toen mijn gedachten zich met u bezighielden, de kamer binnen, waar ik zat. Ik moet een paar inlichtingen van u hebben.

Hij heeft al mijn kanten en vormen aangenomen, hij hindert mij nergens en heeft zich zelfs naar mijn wanstaltigheden gevoegd; hij is zeer beleefd voor al mijn bewegingen; ik voel niet anders van hem dan dat hij mij warm houdt. Oude kleederen zijn hetzelfde als oude vrienden. Apropos, Grantaire, komt ge van den boulevard?" "Neen." "Wij, Joly en ik, hebben het hoofd van den lijkstoet gezien."

Wanneer de groote dag daar is, begeeft elk strijder, na den ouderlijken heilwensch ontvangen en zich met de krachtigste amuletten, in zilveren harten en kruisen besloten, te hebben omhangen, onder het geleide van vrienden en magen, naar de kerk van zijn kerspel, of wel naar die van della Salute, om zegen op zijne onderneming af te smeeken; vol hoop en ongeduld neemt hij daarop in de riga plaats.

"Wie daar?" riep hij door het kijkgat. "Spreek stil", werd hem geantwoord. "Ga, zeg uwen meester dat vrienden hem wenschen te spreken. Hij kome zelf om ons te herkennen." Na eene korte wijl vroeg hem eene andere stem: "Vliegt de Blauwvoet?" "Storm op zee!" antwoordde een hunner. "Doe ons open, Robrecht." "O, mijn God, Burchard!" morde iemand achter het kijkgat. "Stil, stil, en ontsluit de poort!"

Cyrus Smith besloot dan ook om de kraal in onmiddellijke verbinding te brengen met het Rotshuis. Het was de 10de Januari dat hij dit plan aan zijn vrienden mededeelde. "Zoo, zoo, hoe wilt gij dat dan doen, mijnheer Cyrus?" vroeg Pencroff. "Denkt ge er misschien aan om een telegraaf te maken?" "Juist," antwoordde de ingenieur. "Een electrische?" riep Harbert uit.

Maar zijt ge met mijn verklaring niet tevreden, dan hebt ge slechts te spreken." Bij die laatste woorden sloeg hij de hand aan zijn rapier. Ik haastte mij hem te zeggen, dat ik niet een van die menschen was, die niet vatbaar zijn voor rede en dat ik hem niet meer als mijn vijand beschouwde. Wij drukten elkaar de hand en scheidden als de beste vrienden.

Joe liet zich langs het touw afglijden en kwam na eenige oogenblikken terug. De Victoria nu vrij geworden zweefde bijna onbeweeglijk in de lucht. Zijne twee vrienden keken hem aan zonder het te begrijpen, maar zwegen; toen de doctor zijn arbeid verricht had, ging hij midden in het schuitje overeind staan, nam eene koolspits in iedere hand en bracht de punten bij elkander.

Nu deedt gij beter de geschenken over te geven aan den rechtmatigen eigenaar, uw zoon Maximus, anders zal ik geen stap verder gaan, al zoudt gij mij dreigen mijn oogen uit te steken". Toen vorst Ivan deze besliste woorden hoorde, was hij ten zeerste verontrust en hij riep zijn vrienden en voïvodes bijeen, om hem te raden wat te doen.

Neen, zeker niet! ... De vrienden kenden uur noch tijd. De "Villa Yvonne" lag zoo ver, en de schelvisch was door den garçon ergens weggelegd, als om de zorgloosheid te verhoogen. De kreeft werd nu een eenig belangrijk ding, de wijnsoorten een oud zwak. Met verteedering dronken zij op elkaars gezondheid, en dat spel beviel hen zeer. Bij het nagerecht bestelden zij champagne, sigaren en koffie.