United States or Northern Mariana Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Professor," zei ze, "hier breng ik u een geleerde, die gaarne een wetenschappelijk gesprek met u wil voeren." De professor kende geen grooter genoegen dan zijn kennis mee te deelen aan hen, die dit wenschten. Hij stak den kleinen jongen zijn hand toe. "Ik maak u mijn compliment," sprak hij, "een geleerde en dat op uw leeftijd, dat is al heel mooi!
De professor keek mij aan over zijn bril; hij bespeurde ongetwijfeld iets ongewoons op mijn gelaat, althans hij vatte driftig mijn arm, en zonder te kunnen spreken ondervroeg hij mij met zijne blikken. Echter werd nooit een vraag juister gesteld. Ik bewoog mijn hoofd van boven naar beneden. Hij schudde het zijne met eene soort van medelijden, alsof hij met een gek te doen had.
Op dat oogenblik bemerkte ik bij het licht der reeds ondergaande maan een gelaat, dat niet van Koenraad was, maar hetwelk ik aanstonds herkende. "Ned!" riep ik uit. "Hij zelf, mijnheer, en ik loop mijne premie na," antwoordde Ned Land. "Zijt gij door den schok in zee geworpen?" "Ja mijnheer de professor, maar gelukkiger dan gij ben ik bijna onmiddellijk op een drijvend eiland neergekomen."
"Heeft mijnheer goed geslapen?" vroeg Koenraad mij met zijne gewone beleefdheid. "Heel goed, mijn jongen," antwoordde ik, "en gij Ned Land?" "Als een os, mijnheer de professor. Maar ik weet niet of ik mij vergis, het is alsof ik zeelucht inadem." Een zeeman kon zich daarin niet bedriegen, en ik vertelde wat er gedurende hun slaap had plaats gehad.
Toen de professor in 1770 stierf, liet hij zijne verzameling natuurlijk aan het door hem beheerde museum na.
»Welnu?" »En, wie weet in welke handen het geraakt is?" »Om 't even!" riep de professor uit. »Wat, om het even? Wat bedoelt gij, mijnheer Sylvius?" »Ik verzoek u, ik eisch desnoods van u, dat gij beiden mij naar Christiania vergezelt!" »Als gij dat wilt...." »Zeker, wil ik het!" »Nu, dan zal het gebeuren," antwoordde het jonge meisje. »Luister, waarde Hulda.
"Kunt u mij niet helpen, Mevrouw, om uw man over te halen?" "Neen, mijn man gaat zijn eigen weg in al zulke dingen," antwoordde Mevrouw Wenche zonder op te zien. "Als je 't graag hebt, lieve! dan wil ik graag in de directie komen," zei de professor vriendelijk. "Ik 't graag hebben? maar wie zegt dat? hoe kom je er bij?" zei Mevrouw Lövdahl zenuwachtig.
Daartoe is ook geen reden bij het kleine getal en den maatschappelijken stand der laatsten, onder wie een leeraar uit Amsterdam en een Duitsch professor gevonden worden. Voor kinderen beneden de 12 jaren worden de maaltijden aangericht in een afzonderlijk salon, onder toezicht der hofmeesteres.
Joël had wel aan den eersten den besten voorbijganger kunnen vragen, waar professor Sylvius Hog woonde. Iedereen zou zich beijverd hebben hem terecht te wijzen, ja zelfs hem naar diens woning te begeleiden. Maar hij vroeg dat niet. Hij vreesde onbescheiden jegens dien goeden vriend te zijn.
In het ruime huis van den professor was de heele familie Meinhardt op bezoek; en de grootere huishouding werd gedreven uit een overdadig ruime beurs, wat Mevrouw Meinhardt in verrukking bracht.
Woord Van De Dag