United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Daar ik zet zijn bord net waar hij het zoo graag heeft naast het vuur. Meester George houdt altijd van een warm plaatsje. Och, loop heen! Waarom heeft Sally den besten trekpot niet uitgezet den kleinen nieuwen, dien meester George met Kerstmis voor mevrouw heeft gekocht? Ik zal hem nog krijgen. En mevrouw heeft van meester George gehoord?" voegde zij er vragend bij.
Zij luisterde, en nu kwam het haar voor, alsof er binnen in de kamer op de piano gespeeld werd, maar heel zachtjes en zoo mooi, als zij het nog nooit gehoord had. «Nu zijn al de bloemen zeker aan het dansen!» dacht zij. «Och! wat zou ik dat toch graag eens willen zien!» Maar zij waagde het niet, op te staan, want dan zou zij haar pa en ma licht wakker maken!
Wel oom, wat dunkt u, zullen we nu maar beginnen met de verrassing? Ga je gang, nicht. Wat is het? Och, een kleinigheid, mynheer, antwoordde de katechiseermeester. Myn zoon is een dichter. Pryzen zal ik hem niet ... want hy is me te na ... maar 't is mooi, dat durf ik gerust zeggen. 't Is niet om te roemen ... alles komt van boven ... neen, roemen zal ik niet.
"Wa és da? wa gebeurt er hier?" zei de man, verstard kijkend in 't gras op Smul en met schrik-oogen luisterend naar het onophoudend noodgegil in huis. "Och leupt toch! leupt toch! 't es te wried!" smeekte Kamiel zelf huilend. De man holde weg en plotseling richtte Smul zich in het gras half op. Kamiel sprong toe en drukte hem weer neer. Maar Smul was opeens bijna kalm geworden.
Maar ze is zeker erger, dan wil ik naar huis... en dan mag ik ook wel! Ik ben zooveel beter en ik verlang zoo vreeselijk..." "Dat zou nu niet meer helpen, Elsje, ze is werkelijk gestorven." "En ik heb haar niet eens meer gezien! Mijn arme, lieve grootmoeder! Ik kan niet zonder haar leven, dat kan ik niet! Och, was ik hier maar nooit heengegaan!
Mij dunkt, mijnheer Verburg! gij moet wenschen de matige rente die gij geniet van 't kapitaal, dat gij bij het failliet van het huis Heerdt hebt ingeboet, verhoogd te zien." »Och neen, mijnheer! dat kan ik niet zeggen. Wij leven zoo stil, zoo eenvoudig sinds.... onzen rampspoed.
Die burgerman met zijn witte das lachte mij vriendelijk groetende toe, en op mijn "Donker luchtje mijnheer," meende hij: "Dat het nog op kon klaren," och, doodeenvoudig: dat het nog op kon klaren.
Mor 'k hem gedoecht," voegde z'er rap bij, "van Marieke, ma petekind, oek te verzuuke, mag ek?..." "Als ze goe kan ete," zei Pallieter, "lot ze dan mar kome, 'k wil da dink ook is zien ..." "Och 't is zoe schoe meske," zei Charlot vol bewondering, "en brijf gelak 'nen engel. Ze kan nog gin vlieg kwa doen, lot goe staan on ne mensch. Als z'er ieste kommune dêe ..."
»Dank je hartelijk,» zei Piet met alle teekenen van den grootsten afkeer. »Die eerste pijp zal ik niet licht vergeten. Och, och, als ik er aan denk, word ik nu nog ziek.» »Wel te rusten dan!» zei Bob. »Slaap lekker!» was Pieters wensch. Bob lag spoedig in bed, afwachtende de dingen, die komen zouden.
Hij zocht het Indiaansche meisje op en vond dat zij er slecht uitzag, een natuurlijk gevolg van den slapeloozen nacht dien zij doorgebracht had. Scheelt er iets aan Kayette? vroeg hij. Neen Jan, antwoordde zij, ik ben heel wel. Dat is zeker niet waar. Ge ziet er uit of ge niet geslapen hebt. Of hebt ge geschreid, Kayette-lief? Och dat komt van dat onweder van gisteren.
Woord Van De Dag