United States or Ukraine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Heeft de dominus mij mijn ézel dan niet gevraagd, omdat hij zonder hem de Bacchides niet spelen kon? Willen jullie, dat ik mij wreek door mijn ézel terug te vragen, zoo dat de voorstelling niet door kan gaan? Nu luisterden allen, wilden weten wat er toch gaande was, schaterden het uit, en overal riepen stemmen: Nilus! Nilus! Er is wèl plaats: kom toch hier!

Zijn tweede senex was er van door, net als Clarus gedaan had en hoewel hij dit maal veel geld had uitgegeven om hem te achtervolgen en na te zitten, was er geen spoor van hem ontdekt. Hij had in de "Bacchides" nog zoo mooi den Prologus gespeeld: Silenus op den ezel van Nilus! En nu had de dominus geen enkelen senex meer bij zijn troep!

Buiten, in de manenacht, druk pratend, lachend, dreigend, met een vloek er nog tusschen door van den "paraziet", vervloeide de caterva, in de richting van de Suburra. Zij ging naar Nilus, avondmalen.

En hoofdschuddend en zijn hart vol zorg, sleepte hij zich door Rome, waarover de volle maan gerezen was, en dat blank zuilde rondom hem heen, naar huis, naar zijn heel ver huis, naar het huis van den voller, heelemaal achter de Suburra, ach, ach, en zonder avondeten omdat Nilus' taveerne op dezen avond gesloten was....

Wáar laten ze het beest? vroeg Cecilianus bang. Waar wordt het opgesloten? Wordt het opgesloten?? vroeg Cecilius, nu niet zoo bang. Bij den ezel van Nilus? Want die treedt op in den Proloog! Beneden, in het gewelf, zeker, meende Gymnazium. En de kleedster zeide: Ja, onder de planken!

Als Cecilianus op zijn schouders zit, wil ik wel op jou schouders zitten! Vooruit dan! De gladiatoren bukten, vuisten op knie. De jongens sprongen op hun ruggen. De ezel ging voor, met Gymnazium, Nilus en Alexa ter zijde. Volgden Taurus en de meiden. Volgde de geheele grex, met Latinus, Thymele, Lentulus, de "beroemde" gasten, joviaal met zelfs de minsten van den troep.

Het is niet om mijn zaak aan te prijzen maar hebben jullie geen honger? Ik heb van morgen voor dag en dauw al gekokereld met moeder voor jullie.... En wij.... wij hebben nièt gekookt, zeiden Matta, Prisca en Flacca, Taurus' meiden, die met den leno en de Alexandrijnsche aan kwamen. Ik heb een heerlijk moretum klaar staan, hèt gerecht voor de Megalezia! verlokte Nilus. Nilus! zei de dominus.

Uit de keuken brachten zij op grof, bruin aardewerk de porties boonen en linzen, de sneden ham en ganzenlever, kampernoeljes en tal van in melk gedoopte broodjes van Picenum, heerlijk opgezwollen als sponzen en Nilus keek vlug elk bord na en de drie binnenslaven brachten de spijzen rond en het geld er voor dadelijk terug, dat Nilus' moeder, dikboezemige Alexandrijnsche, na telde, weg borg en met balletjes verrekende in een rekenbord vol vierkante waardevakjes.

Een aanhanger van een sekte vol bijgeloof, dominus, zei Nilus. Een filozofische oproermaker tegen de goden. Senex, jij moest ook met me meê naar de Broederschap van Isis.... Dáar zoû je troost vinden, als je droef en moê van het leven was.... Dien heb ik er zoo dikwijls gevonden als ik wanhopig was den eersten tijd, dat het me niet goèd ging, met mijn kroeg hier. De senex schudde het hoofd....

De Alexandrijnsche verdween, met haar geldkistje tegen den boezem.... Nilus vermaande, streng, de Gallen. Of zij nu eindelijk hun bek zouden houden, of iedereen nu slapen zoû gaan. Met een laatste, verre kèf-kèf-kèf-kèf, buiten, van een hond, die niet uit wilde scheiden, verstierf het lawaai.