United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !


Goed geluk! riep Nilus plots van zijn ezel hun toe: hij had zijn inkoopen gedaan; ter weêrszijden van zijn lastdier hingen de korven vol geladen met den voorraad voor de cena. Goed geluk! riepen Lavinius, de knapen: basroep tusschen soprane-gilletjes. .... Heb al de caterva daar ginds gezien! riep Nilus van af den ezel. Heb jij van den moord gehoord? Ja.... Nigrina....? Maar nièt Crispina, ?

De Bacchides weêr, zeide de dominus. Dan zijn de planken schoon gewasschen door de Menæchmi, treiterde de senex. Vooruit dan, vrienden! riep Nilus. Gaat iedereen meê, avondmalen? Ja, ja, ja, ja! riepen allen; Lentulus, Latinus, Thymele, Gymnazium....

Ook Nilus, eerst buiten zichzelven om zoo ongewone drukte, was dadelijk verteederd en riep: Maar kom dan toch ook binnen, Lavinius Gabinius, kom binnen met uw caterva, met den heèlen troep; kom toch binnen, dominus-gregis; plaats is er nog wel! Wij zijn zes-en-twintig, lichtte, kijkende als een veldheer, de dominus in. Komt toch alle zes-en-twintig binnen!

Rijke villa's, grootsche terrassen of Nilus' taveerne, niets zoû hun meer veel indruk kunnen maken. Zij schertsten dadelijk met Nilus of zij hem jaren hadden gekend. Zij doopten, als ondeugende kinderen, hun vingers in de sausen om die te proeven.... Hi-ha! kwam de ezel balken en de jongens balkten terug en schaterlachten.

Wel bleven zij, door den grimmigen leno gedrild, dringen in de deur maar er ging niemand voorbij om tegen te lonken. Het regende, het regende door. De taveerne van Nilus, den Egyptenaar zoo bijgenaamd, omdat hij toch van den Nijl kwam, over het huis van Taurus, was vol.

Maar geloóf jij aan Bacchus, dominus? vroeg Nilus. Of ik aan Bacchus geloof? Maar natuurlijk geloof ik aan Bacchus. Nilus, wat een gekke vraag! Het heele theater is immers ontstaan uit de mysteriën, ter eere van Bacchus gevierd, en zoû ik dan niet aan Bacchus gelooven? Als Bacchus niet bestond, zoû er immers geen theater bestaan.

Heb geen nacht eigenlijk geslapen, zoo veel zorgen heb ik gehad. Over zeventien dagen spelen we weêr, met de Floralia, maar nu mogen we dan op adem komen. Verdiend heb je wel? vroeg Nilus. Verdiend heb ik wel, zei de dominus bescheiden; de ædilen betalen goed. Maar mijn troep is dan ook prima. Ik ben alleen altijd bang, dat er een paar slaven van door gaan. Ik kan ze niet aan boeien leggen, ?

Maar boven de schenkbank, over den abacus, vol leêge, ronde gaten, waaruit Nilus' slaven de amforen hadden genomen en naar den kelder gebracht, blikte de godin Isis neêr.

De beer ging er gemuilband langs de portiek, aan kettingen gehouden door zijn bestiariï. Hij waggelde onverschillig den stortregen door, onbewust, dat hij de kunst had verkracht, aan het slot van Laureolus. Andere beesten volgden hem: de geiten en bokken der atellanæ, met hunne bezitters. En hier ben ik op mijn ezel! zei Nilus, die de gladiatoren verlaten had, om zijn ezel te halen. Het arme dier!