United States or Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dit was de vertaling dezer teedere woorden, welke hij in den grond van zijn hart had: "Maar vraag mij toch vergeving! Werp u toch aan mijn hals!"

Ik had brieven van mijn vader ontvangen, waarin ook deze mij te huis riep, omdat hij mij met verschillende hooggeplaatste personen in kennis wilde brengen en mij daardoor de hoogere rangen in den zeedienst toegankelijk wilde maken. Die raad was goed, en aangezien hij met mijn verlangen overeenstemde, volgde ik hem op.

"Zoo," sprak de kleine jongen wat gemelijk, "als dat alles toch niets beteekent, behoef ik me dus op school ook niet zoo in te spannen." "Hoor me zoo'n schelm eens aan," riep de fee lachend uit. "Ik wist 't wel, dat je die gevolgtrekking zoudt maken! Neen, mijn kind, zoo moet je niet redeneeren.

Na de gebruikelijke begroetingen, toen ik zag dat Zijn Edelheids gezicht groote bezorgdheid teekende en de reden daarvan vroeg, verzocht hij mij met geduld te luisteren naar een zaak die onmiddellijk betrof mijn eer en mijn leven.

Als hij wel thuis is, hoort men toch zijn stem haast niet; alleen als Tieka wat al te levendig is, bestraft hij haar; overigens neemt hij, naar mijn bescheiden meening, veel te weinig notitie van zijn allerliefst dochtertje. Wel letten hij en de barones er erg op dat ze goede manieren krijgt en met smaak gekleed gaat, maar Tieka blijft daar heel eenvoudig onder.

"Welnu, mijn brave Joe," zeide Kennedy, "dat is afgesproken, wij rekenen op u bij gelegenheid." "Tot uw dienst, mijne heeren." "Joe spreekt zoo," zeide de doctor, "omdat wij voor hem zullen zorg dragen en hem goed vetmesten." "Misschien," antwoordde Joe, "de mensch is zoo'n zelfzuchtig dier."

Dat ik veel van mijn uitrusting kwijt was, was de waarheid; maar ik had een en ander verloren door eigen zorgeloosheid, niet omdat het overboord geworpen was.

»Gij bezit eene zeldzame gave van opmerken," merkte ik op. »Ik erken hare belangrijkheid. Hier is mijn handschrift over het nasporen van voetstappen, met eenige opmerkingen omtrent het toepassen van de Parijsche pleisters, als bewaarster der indrukken.

Bij het minste dat ik deed, kreeg ik een vloed van scheldwoorden naar het hoofd, vermengd met smalende uitdrukkingen over mijne ouders; want, zooals ik later vernam, mijn vader was zeer tegen den zin zijner familie met mijne moeder, die een arm maar braaf meisje was, gehuwd.

Ik zal nimmer gedoogen, dat een edel Ridder, dat de vriend mijner jeugd, aan een verfoeilijke wraakzucht worde opgeofferd. Al stond geheel Friesland op om hem aan te vallen, ik zal hem blijven beschermen, zoolang er een droppel bloeds in mijn aderen vliet. O mijn Deodaat! mijn eenige, mijn oprechte vriend! kunt gij het mij vergeven?