United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !


Eensklaps deed een zwaar met steenen beladen kar, die op den boulevard voorbijreed, het bouwvallig huis dreunen, zoodat het van boven tot onder schudde. "Ja, madame!" riep Cosette, die verschrikt wakker werd, "ik kom, ik kom!" Zij sprong uit het bed, haar oogen waren door den vasten slaap nog half gesloten; zij stak den arm naar den hoek van den muur uit. "Ach, God! mijn bezem!" riep zij.

Dat zal wel, zei Snepvangers droomend, nu ga ik gauw mijne vrouw verwittigen... Het kan niet zijn, snikte Madame. Van mijn kanarievogels heeft hij niks gezegd... Wat zullen zij angst hebben uitgestaan! Die arme vogeltjes... Neen, de kinderen, Snepvangers! Willen wij morgen naar huis gaan? En het Comiteit?

Tot zijne verwondering ontdekte George dat hare vroegere woonplaats in zijne nabijheid moest geweest zijn, en hare vragen legden eene gemeenzaamheid met de menschen en dingen in die streek aan den dag, welke hem zeer verraste. "Kent gij ook in uwe buurt iemand, die Harris heet?" vroeg Madame De Thoux eens.

Van den tegen-candidaat weet men weinig meer dan dat hij een bekwaam en eerlijk rechter is; of hij tevens een goed hoofd van den Staat zou zijn kon men hopen, niet weten. Alle deze redenen droegen er toe bij om met madame Angot te zeggen: Il ne faut pas la peine, assurément, de changer de gouvernement. CALIFORNI

's Morgens vroeg stond Snepvangers op den drempel der woning zijn pijp te rooken, liet het hondje zijn ochtendwandeling doen; wanneer de melkboer kwam, nam hij het pannetje aan, trok dan aan de huisbel om Madame en Marieken te wekken. De dames kwamen gekleed beneden, want na het ontbijt ging Madame in de buurt winkelen en speelde Marieken piano, terwijl de werkvrouw den boel in orde bracht.

Madame gunde sinds lang niet meer aan Snepvangers zijn uitstapjes naar Antwerpen. Het inroepen van M. Boeykens mocht niet baten, en de arme man vond geen genoegen meer in de bouwgronden van den omtrek, rookte maar verwoed pijp na pijp, zoodat alle kamers van tabakrook doortrokken waren. Zoo kwam Goede Vrijdag. Snepvangers kon het niet langer volhouden.

Die heeft wat naar je verlangd, kind; Cilly zou haast jaloersch geworden zijn." "Ik kom Elsje een brief brengen, zeker van Miss Piper," zei de oude dame, die de kamer binnenkwam, gevolgd door Cécile en Louise. "Cilly heeft geen reden om jaloersch te wezen. Is het wel, madame la baronne?" fluisterde Loulou lachend. "Sst! Stil toch!" fluisterde Cécile terug.

Ik ontken heelemaal niet dat er groote dingen in geschapen zijn, en ik heb vurig gehouden van "L'éducation sentimentale", dat ik als standaardwerk van naturalisme kan aanhalen. Maar ik vind het eigenlijk, evenals "Madame Bovary", het meest onartistieke dat je kunt hebben. Ik voel heel scherp dat de toekomstige samenleving dien kant niet uit kan gaan en zich daarvan los moet maken.

"Ze zal hem dan vanavond bij haar thuiskomst vinden en morgen komen. Morgen hebben we ook nog vuur. Want komen zal zij. Tot morgen dus." En in zijn hoekje sliep hij in. Op hetzelfde oogenblik, dat Marcel van haar droomde, verliet Musette het huis van madame Sidonie, bij wie zij tot zoo lang gebleven was.

Wel, wel, Mijnheer en Madame Snepvangers, eindelijk heb ik u gevonden... in Antwerpen zijt ge mij ontsnapt, maar nu laat ik u niet meer los... Waarom? vroeg Madame angstig.