United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wanneer een dans uit was, en het orgel zweeg, dan hoorde men nog immer het meewarig-kalm gelui. Beneden zag Madame een haveloos, slonsig meisken op moeders pantoffels komen aansloffen. De blikken petroleumkan liet zij keer op keer tegen den muuur rammelen. Dat volksken kom altijd in den laten avond, morde zij, dan pas worden zij gewaar dat er geen olie meer in de lamp is.
"Il est temps, madame, le soleil se couche," fluisterde het nonnetje nu de barones vriendelijk toe. De zieke knikte langzaam met het hoofd ten teeken van gehoorzaamheid. Het nonnetje hielp haar met zachte handen opstaan en bracht haar in het wagentje. Zij vroeg aan Rozeke of zij de kussens wilde meenemen.
Ja, als ik den Bond en de President daarmee een plezier kan doen, en als de leden er dan erg aan houden, dan zal ik mij nog eens bedenken... Van dat oogenblik af werd het leven voor Snepvangers vol belangrijke vraagstukken en tijdroovende bezigheden. Madame kon alleen over de kuren van haar dochter nadenken en het heilmiddel opsporen.
En Marieken ging trouwen zoohaast hij in den Gemeenteraad zou zetelen. Zijn kind ging zijn hhui verlaten, een eigen gezin vormen! Op haar beurt zou zij kinderen krijgen, misschien ziekten en tegenslag kennen! Maar Antoine was een goede jongen en kleinkinderen zouden een vreugd zijn voor hun levensavond. Madame was blij dat zij niet langer moest nadenken over Marieken.
In de keuken liet hij zich zuchtend op een stoel neerzakken, den schelvisch vóór de voeten. Een oogenblik hoorde men de stilte, dan zei hij langzaam, met tranen in de stem: M. Boeykens is dood! Maar wij blijven hier niet langer... wij hebben duizend angsten uitgestaan, zei Madame tot rouwbeklag. Alleen in den nacht, zuchtte Marieken, alleen in den triestigen buiten...
Nu zullen de geburen het gauw weten, Papa. Het kan niet anders, kind, oprecht, ik ben niet rap content over mezelf, maar ik heb gisteren avond goed gesproken. Snepvangers, zei Madame, ik heb er over nagedacht, nu ge kandidaat zijt, zult ge uw rang moeten ophouden. Dat spreekt! Ja, en daarom zoudt ge maar alle dagen uwe redingote moeten dragen, dat staat zoo deftig! En 's Zondags dan?
"Dat is onze aristocratie, vorst," zeide de Moskouer overste, die zich sarcastisch wilde uitdrukken, daar hij het madame Stahl zeer kwalijk had genomen, dat zij met hem niet bekend was geworden. "Zij is altijd dezelfde," antwoordde de vorst. "U heeft haar nog voor haar ziekte gekend, vorst? Men zegt, dat zij in tien jaren niet heeft geloopen." "Zij loopt niet, omdat zij een kort been heeft...."
Zoohaast de trein opnieuw in beweging kwam scheen alleman te verademen. Zij komen niet eens zien, zei Snepvangers. Duurt het nog lang voor we aankomen? Informeerd een der meisjes. Gaat gij zoo samen terug? vroeg Snepvangers Ja, mijnheer en Madame vertrekken naar Engeland... en wij moeten op het huis gaan passen... Schoon volk, misprees Snepvangers.
"Op mijn woord van eer," sprak Passepartout bij zich zelven, toen hij van zijne eerste verbazing een weinig bekomen was, "ik heb bij madame Tussaud poppen gekend, die net zoo levend waren als mijn nieuwe meester."
P.S. Het zal sommige moeders genoegen doen nog te vernemen, dat de nasporingen door Madame De Thoux bewerkstelligd, onlangs zijn bekroond met de ontdekking van Cassy's zoon. Reeds als jongeling krachtig van karakter en ondernemend van aard, was hij eenige jaren vóór zijne moeder ontsnapt en door de vrienden der onderdrukten in het Noorden opgenomen en opgevoed.
Woord Van De Dag