United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Een geldwinning door oneerlijke middelen, door list...." zei Lewin, die gevoelde, dat het hem niet gelukken wilde een scherpe lijn tusschen eerlijkheid en oneerlijkheid te trekken, zooals hij zich in gedachten voorstelde: "zooals ook deze inrichtingen van bankiers- en wisselaarskantoren...." ging hij voort: "kortom al deze soort van beroepen om zich zonder arbeid groote, kolossale vermogens te verwerven zijn een kwaad.

"Ik heb het beslist, maar ik weet niet of je het zult goedkeuren." Lewin begreep, dat het een grapje gold, maar kwam er niet toe om te lachen. "Wat besluit je? nieuw of aangebrand? ziedaar de vraag." "Ja, ja, nieuw." "Best, de vraag is beslist," zeide Stipan.

Deze aangelegenheid verplaatste Lewin weer terstond te midden van zijne groote en ingewikkelde landhuishoudelijke zaken; uit den stal ging hij dadelijk naar het kantoor, en nadat hij met den rentmeester het dringendste had besproken, ging hij naar boven naar het salon. Het was een groot en uitgestrekt oud gebouw, en hoewel hij het alleen bewoonde, gebruikte en verwarmde hij het geheele huis.

Deze beiden echter voerden een eigen gesprek met elkander of ten minste een geheimzinnige wisseling van gedachten, die hen elke minuut elkander nader bracht en in beiden het gevoel van een vroolijken schrik voor iets onbekends, welks oplossing zij naderden, te voorschijn riep. Het eerst moest Lewin haar van de ontmoeting op de landstraat, toen hij haar des morgens had gezien, vertellen.

Nauwelijks hadden de anderen zich om het tafeltje geschikt, of de vorst trad binnen en wendde zich, nadat hij de dames gegroet had, terstond tot Lewin. "Aha!" sprak hij verheugd, "sedert wanneer is u hier? 't Doet mij recht veel genoegen je te zien!" De oude vorst sprak Lewin nu eens met u, dan weer met je aan.

"U meent dus, dat ik onwaarheid heb gesproken?" vroeg zij gedwongen lachend. "Neen, Mascha! dat niet, Constantin Dimitritsch zegt slechts, dat hij er niet aan gelooven kan," sprak Kitty voor Lewin blozend. Lewin bemerkte dit, het wond hem nog meer op en hij wilde antwoorden. Wronsky kwam echter met zijn gullen en vroolijken lach dit gesprek, dat gevaarlijk dreigde te worden, te hulp.

Plotseling fronste zij haar voorhoofd en gaf een andere richting aan het gesprek. Lewin begreep, dat het voorhoofdfronzen haar zelf gold, daar zij van zich zelf gesproken had. "Ook van u weet ik," sprak zij tot Lewin gewend, "dat u een slecht staatsburger is, maar ik heb u steeds zooveel mogelijk verdedigd." "Hoe heeft u mij dan verdedigd?" "Naar dat men u aanviel.

Toen Wronsky verscheen, was haar vreugde nog grooter, terwijl zij in haar meening versterkt werd, dat Kitty niet alleen een goede, maar een schitterende partij moest doen. Voor de moeder waren Lewin en Wronsky niet op een lijn te stellen.

Lewin kwam dien dag verheugd in huis terug bij de gedachte, dat hij uit een valschen toestand was bevrijd zonder dat hij had behoeven te liegen. Hij droeg bovendien van het korte gesprek van den grijsaard den vagen indruk mede, dat hij in plaats van ongerijmdheden dingen gehoord had, die de moeite waard waren overdacht te worden. "Natuurlijk nu niet," dacht hij, "maar later."

Daarom was hij zoo wrevelig geworden, toen Kitty van geld was beginnen te spreken; maar nu had hij geen tijd om daarover na te denken. Lewin kwam op tijd in de club, waar ook de leden en gasten verschenen. Sedert hij de universiteit verlaten en gezelschappen bezocht had, was hij in geen club meer geweest.