United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Maar wat schuld hebt gij aan den moord des graven, Robrecht?" "Ach, ik heb er den gansenen nacht wakende aan gedroomd", zuchtte mher Sneloghe. "Wat schuld, Ludgard? Is de moordenaar Burchard niet van het bloed der Erembalds, evenals ik? Is het daarom niet dat de proost, dat de kastelein en ik gedwongen zijn hem te verdedigen? De bloedplicht maakt ons verantwoordelijk voor zijne daden...."
Gij hier op dit uur?" "Stil!" fluisterde de kastelein, "ik kwam u opzoeken in uwen Steen. Ik heb eene boodschap u te vertrouwen." "Het is een wonder dat ik nog niet slapen ben." "Ik hadde bevel gegeven om u te wekken, mijn neef. Nu, doe de poort openen." Robrecht klopte op eene hem gewone wijze, en schier onmiddellijk kwam er een schalk achter de poort staan.
»Ik weet nog niets," antwoordde de kastelein, »wat is er dan gebeurd?" »Een moord," zeide een der heeren. »Een moord!" riep de kastelein verbaasd. »Ja, een moord in de Rue de l'enfer. Een braaf oud geneesheer Dr. Hachette is het slachtoffer. Hij is vermoord, na alvorens bestolen te zijn." »Mijn God, mijn God! hoe afschuwelijk!" riep de kastelein; »die brave doctor Hachette.
Maar om aan den anderen kant te toonen, dat zij niet ongezind waren, om ook met andere wijnen kennis te maken, hielden zij stil voor de kleine herberg in het dorp, en riepen den kastelein toe, hun eene flesch Johannisdorfer voor de deur te brengen.
Dit is, heeren, de loutere waarheid. Doet nu met mij naar uwen wil; maar wees mij toch barmhartig: want, wel verre van u te verraden, zou ik, indien het mij mogelijk was, u willen verlossen van den schrikkelijken dood die, eilaas, u bedreigt!" "De heer kastelein heeft bevolen den gevangene onmiddellijk in zijne tegenwoordigheid te brengen", bemerkte een Kerel.
"De proost en de kastelein zijn gekomen; zij hebben met mher Wulf gesproken en zij, insgelijks, zeiden ons dat wij niet meer mogen vreezen."
Zij troffen noch den kastelein aan, noch de kasteleinske, die beiden naar eene naburige kermis getrokken waren, en de dienstmaagd durfde het niet op zich te nemen, hun een bijzondere kamer aan te wijzen, gelijk zij verzocht hadden, ten einde aldaar het gedurende den dag opgeteekende in orde te kunnen brengen.
De kastelein verwijderde zich stilzwijgend, om de droeve zending te gaan vervullen; maar nauwelijks was hij eenige oogenblikken weg, of men horde in den gang eenige wanhopige klachten hergalmen. Dakerlia stortte in de kamer en liep tot bij het bed.
"Overweeg nu," hernam deze met plechtige toon, "of gij uw leven waarlijk voor de Leeuw, uw heer, durft wagen. De Kastelein van Bourges wil hem op zijn erewoord, voor enige tijd in vrijheid stellen; maar een trouwe en liefderijke onderdaan, moet zich in zijn plaats laten kerkeren." De jonge ridder viel op zijn beide knieën voor de Priester en kuste wenend zijn handen. "O zalig uur!" riep hij.
Niet alleen door den inhoud, ook door den uiterlijken en innerlijken vorm zijner poëzie toont WILLEM VAN HILDEGAERSBERCH zich een kind van zijn tijd. Allegorische personages als Trouw en Gerechtigheid, Rede als portier, Trouwe als kastelein, Eer als raadsman en dergelijke komen ook bij hem voor.
Woord Van De Dag