United States or Guinea-Bissau ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Het is zoo oud als de weg naar Rome; je kunt het van honderd meisjes gezien hebben, en ziet nu eerst dat het goed staat stupide!" "Ik heb het jou nog nooit zien dragen, en dat verklaart de vergissing volkomen!" "Zulke praatjes zijn verboden waar; ik zou op het oogenblik liever ijs hebben dan complimenten. Neen, hang niet zoo smachtend, dat maakt me zenuwachtig."

Met mama en met jou ben ik het eens, dat Kartenglimp eerst moet gehoord worden. Zoodra het waar blijkt te zijn wat hij als zeker stelt 't geen ik betwijfel dán kunnen we nog nader beoordeelen of niet inderdaad de inzichten van papa de beste zijn, en....."

"O ja, de pastorie is maar klein," zei ze, toen ze van haar eerste uitbarsting van verbazing en pret was bekomen, "en dáár zal allicht nog al wat aan zijn op te knappen; maar iemand verontschuldigingen te hooren maken, zooals ik meende, over een huis, met als ik 't wel heb, beneden vijf zitkamers en gelegenheid om vijftien logeergasten te bergen, zooals de huishoudster mij vertelde! En dat tegen jou, die gewend was aan Barton Cottage! Dat was toch

Sikes keek nu eerst de bezoekers aan met eenige verwondering om hun onverwachte komst. »Welke kwaje wind heeft jou hierheen gewaaidvroeg hij aan Fagin. »Heelemaal geen kwaje wind, beste vriend, want kwaje winden waaien niemand iets goeds toe en ik heb wat goeds meegebracht, je zal blij zijn als je 't ziet.

Die rekende er zeker op, dat de mannen hem voor een hond zouden aanzien, want hij kwam vlak bij hen. "Wat is dat toch voor een hond, die ons nasluipt!" zei toen een van de mannen. "Hij komt zoo dicht bij, alsof hij ons bijten wil." De andere bleef staan, en keek om. "Weg met jou! Wat wil je hier?" zei hij, en gaf den vos een schop, dat hij dwars over den weg stoof.

.... Ja, zei Cecilianus; jij mij en ik jou.... En Cecilius zette zich, neus aan neus, schrijlings op Cecilianus' schoot en begon hem aandachtig te schilderen. De oogen héél groot, ried de dominus aan, die wel goed vond, dat zij elkander het deden; de mond niet te klein, ....

NORA. En verbeeld je, nu heeft zij die lange reis hierheen gemaakt om eens met jou te kunnen spreken. HELMER. Dat wil zeggen? MEVR. LINDE. Dat nu juist niet.... NORA. Kristine is namelijk zoo vreeselijk handig met kantoorwerk, en nu wou ze zoo dolgraag onder de leiding komen van een knappen man, om er zich nog verder in te bekwamen.... HELMER. Heel verstandig mevrouw.

Jij hield van haar en zij van jou als van een dochter. Buiten regende en donderde het, maar 't was me of ik muziek hoorde, alsof ik het bleeke gezicht van de doode zag glimlachen.... O, als mijn ouders nog leefden... en je konden zien! Ik greep toen je hand en die van mijn moeder, ik zwoer je lief te hebben en je gelukkig te zullen maken, welk lot me ook door den hemel beschoren zou worden.

Je weet ook niet, welk een hard leven het is, vooral voor jou, die zoo pas uit je vaders huis komt. Jongen, ik heb er ondervinding van; ik weet best, waar hem de schoen wringt." "Ik zal het mijn vader vragen," hernam Pieter. "En gij zult toch wel mijn advokaat willen zijn, oom?" "Ik je advokaat? Die noten wil smaken, die moet ze kraken.

Hoor, Teddy, ik ben trotsch op je, want ieder jaar word je beter, en iedereen voelt het, al wil je niet dat iemand het uitspreekt. Ja, als ik later mijn kudde om mij heen heb, zal ik op jou wijzen en zeggen: 'Ziedaar jullie model, jongens!"