United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !


De heeren Blathers en Duff keken naar Mr. Giles, toen hun aandacht zoo op hem gevestigd werd. De huisknecht keek als verwezen van hen naar Oliver en van Oliver naar den dokter, met een lachwekkende mengeling van angst en verslagenheid. »Je zult dit niet willen ontkennen, denk ikzei de dokter, terwijl hij Oliver zachtjes weer neerlegde.

Och ja, wat zou het heerlijk wezen, als wij het eens koopen konden, Jan. Dan konden we de toekomst onbezorgd te gemoet gaan, en dan behoefde je ook niet meer te werken, ten minste niet harder, dan je krachten het toelaten. We zouden gered zijn, Jan,.... maar och, dat ongelukkige geld!" "Welnu, Moeder," zei Dik, "ik weet een middel, om aan geld te komen."

BURGEM. STOCKMANN. Een huisvader mag niet zoo handelen als jij doet. Dat mag je niet, Thomas. DR. STOCKMANN. Mag ik niet! Er is maar één ding in de wereld dat een vrij man niet doen mag; en weet je wat d

"Ik zal 't nog wel beleven, dat je een man wordt," zei ze. En hem scheen 't toe, dat 't hem goed deed vermaand te worden door die vriendelijke vrouw, die zoo trouw een vriendin voor hem was en wier groot, sterk hart een zoo vurige liefde koesterde voor groote daden.

Hij herkende me oogenblikkelijk, hoewel ik van kleeding verwisseld had en terwijl hij eenige blijdschap toonde mij te zien, zei hij: "Zoo, mijn jongen, zijt gij daar, ik dacht straks juist aan je.

Houd je toch stil!" Maar Elsje had het niet gehoord. Zij was veel te veel vervuld van het bezit van haar horloge en druk in gesprek met grootmama en mevrouw d'Ablong. "Hoe maakt Liesje het toch?" vroeg ze, toen Louise later een praatje met haar maakte, "vindt ze het nog zoo prettig op school en is ze alweer gegroeid?"

Om hem terzijde te staan, Santillano, heb ik jou uitgekozen. Ik vertrouw op je verstand en je gehechtheid aan mijn persoon. Draag zorg voor zijn huis, geef hem alle soorten van meesters; in één woord, maak van hem een volmaakt edelman."

"Ik zoek me zoon, mijnheer." "Is die van je weggeloopen?" "Nee, nee." En dan begon ze weer de uitlegging, weer hetzelfde. Nou hield ze de oogen dicht en bad. Ze bad altijd als ze in moeielijkheden was. Nou bad ze zachtjes, met gevouwen, trillende, ouwe handen: "Lieve God in de hemelen... Zeg me nou hoe de straat hiet... die straat van Willem... Lieve God... zeg 't nou..."

"Dat neem ik gaarne aan," zeide Fulco. "Hoe is het nu met de kiespijn?" "'t Wordt al veel beter, maar toch moesten we nog maar eens insmeren." "Heb ik het niet gezegd? Geen beter middel dan dat van den beroemden Hippocrates. Gebruik nu deze spoeling van ganzerik nog en je zult slapen als een roos, dat verzeker ik u."

"Moeder schreef me, dat je vader bij hen was geweest, en je adres had opgegeven. Ze vroeg of 'k eens wilde gaan kijken, hoe je 't maakte...." "Schrijf niks van den rommel," lachte Go, "want dan rijzen m'n keurige moesje de haren te berge." "Ik zal hun vertellen, hoe je kamer er uitziet, als ze in orde is." Go was nu klaargekomen met de laden, en zat ringetjes aan de tochtdekens te naaien.