United States or Mexico ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Met uw verlof." viel Jack hem in de rede, "laten we dat eerst eens beredeneeren." "Volstrekt niet; ik zal handelen volgens uw eigen stelregels de visschen heb ik, maar ik verlang nog meer die hengelroe is evengoed van mij als van u, en daar ik de sterkste ben eigen ik ze mij toe. Jakob, Willem, neem die hengelroe, ze behoort ons."
Door den omgang met de familie Williams dronk hij de staatkundige lucht der Kaapkolonie in, en ademde den wierook, die opsteeg voor den grooten Napoleon van Kaapstad Cecil Rhodes. In deze gevoelens was Frits Jansen slechts versterkt geworden, sinds hij verleden jaar met Jack Williams een reis had gemaakt naar de Kaapstad.
Want al kon de bruine van Jack het paard van Frits niet bijhouden, het was toch een uitstekende renner, een edel, prachtig dier. Maar welk paard kon het ook uithouden tegen den koolzwarten hengst van Frits! Als veulen had Reinard Jansen het dier voor zwaar geld gekocht, en het aan Frits op zijn verjaardag gegeven.
Ik ben daar juist bij Jolliffe geweest; hij kan een beetje spreken; denkelijk zal hij nog herstellen. Ik hoop 't voor den armen kerel, hij heeft dan alle kans eindelijk eens bevorderd te worden." Spoedig lag de Harpij naast de brik bijgedraaid en Jack ging met den kotter aan boord om rapport uit te brengen omtrent het gebeurde.
Onmiddellijk er mee naar boord en ze in de boeien geslagen." "Misschien zult ge ons wel willen veroorloven, meneer," zei Jack, die nu geheel bedaard was, "dat we alvorens naar boord te gaan onze rekening betalen.
»Als alles goed gaat," zeide zijn moeder zuchtend. »Natuurlijk, als de hemel instort, dan zijn we allemaal dood," lachte Jack. Doch deze onverschillige lach was nog pijnlijker dan de geprikkelde toon van den jongen Jansen. Die geprikkelde toon was trouwens te verklaren.
Jack zette zijn hoed af en bevond, dat de patronen niets geleden hadden. "Wat nu begonnen, Gascoigne?" "Ik weet 't waarlijk niet." "Laten we dan hier gaan zitten, om het eens goed te overleggen." "Dank je wel, er zou te veel koud water over onze redeneeringen loopen ik ben halfdood; laten we opstappen." "Met alle genoegen," zei Jack, "al loopt 't hier alles behalve gemakkelijk."
Om de menschen niet te doen schrikken, had Jack zijn overjas weer aangetrokken en zijn masker afgezet en toen nu op het geratel der rijtuigwielen eenige bedienden naar buiten kwamen schieten, vertelde hij hun in weinige woorden wat er gebeurd was. Dadelijk werden er nu handen uitgestoken om de dame uit de koets te helpen.
Zoo'n duivelsche rekel durft me kortweg 'Tartar' en 'ouwe jongen' noemen!" vervolgde de kapitein, die nu kookte van woede en met de vuist op tafel sloeg, zoodat de glazen er van rinkelden. "Veroorloof me op te merken, meneer," zei Jack, die bij dien uitval ineens weer nuchter werd, "dat wij niet tot uw schip behooren, en dat we in burgerkleeding zijn."
Jack bespeurde het gevaar dat hem dreigde, en de angst gaf hem vleugelen; hij vloog niet alleen door den boomgaard, maar ook over de heining, die bijna vijf voet hoog was en wel juist toen de stier er met zijn kop tegenaan rende. Kijk waar je loopt, leert een oud spreekwoord.
Woord Van De Dag