United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Zooals gij wilt!" sprak de oude dame koel, "het is uwe zaak en niet de mijne." "Juist zoo!" lachte hij. "Maar laat de geheele historie naar den duivel loopen! Ik ben hier niet gekomen om u mijn nood te klagen; ik wil het Kerstfeest met u vieren; het Kerstfeest!" herhaalde hij spottend. "Goed dan!" klonk de stem der grootmoeder.

"Er zijn geen andere menschen dan wij op het eiland Lincoln! Wat duivel! Het eiland is niet groot, en zoo het bewoond was, hadden wij reeds een zijner bewoners gezien!" "Het tegendeel zou inderdaad zeer zonderling wezen," zeide Harbert. "Maar nog meer zou het mij verbazen," merkte de reporter aan, "zoo het konijn met dit kogeltje geboren was!"

Waar haalde zij het geld, dat zij leende aan Hilbert; van waar kwamen de florijnen, die zij hem gaf? Waren die niet het loon van den duivel, om de onschuldige edellieden aan te klagen en te doen sterven?

Naar mijn onnoozel begrip, had hij al te veel dievengereedschappen bij de hand, om een eerlijk man te zijn." "En al ware hij de duivel in eigen persoon," antwoordde Gurth, "wij verliezen niets door op hem te wachten. Als hij tot dien hoop behoort, heeft hij hun reeds een teeken gegeven, en vluchten noch vechten zal ons meer baten.

Jij denkt aan wat je moest vergeten .... en met mij is het precies zoo, dat ontken ik niet!" "Nu dan ...." "Maar het moet de laatste maal zijn! Naar den duivel met al die herinneringen, die den wijn een zuren smaak geven en ons triest stemmen, terwijl iedereen zich amuseert!" riep Marcel uit, zinspelende op het vroolijke gelach en gezang, dat uit de kamers ernaast klonk.

Zij moeten geboren zijn op den dertienden van de maand Moharram, dat is de dag waarop de duivel uit den hemel is verstooten. Hun meesters geven hun iederen dag een volgeschreven blad uit den Koran te eten. Daarom zijn zij onkwetsbaar, zoo vlug als de bliksem, gewaarborgd tegen iedere ziekte, en stappen nooit mis. O wee! dan is het slecht met mij gesteld! Waarom?

En u, mijnheer Billing, moest ook maar liever een beetje bakzeil halen, dezer dagen, dunkt me; want u solliciteert immers naar de betrekking van secretaris bij het gemeentebestuur. BILLING. Ik...! HOVSTAD. Jij, Billing...! BILLING. Nou ja ... wat duivel, je begrijpt toch wel dat dat maar is om die hoogwijze heeren te ergeren. ASLAKSEN. Ja, mij gaat het heelemaal niet aan.

Ik wil wel eens zien wat de landheer dan voor een gezicht zetten zal." Sintram trok beide schouders op en lachte lang, zich inwendig verkneukelend. Toen ging hij de groote zaal in, recht op Melchior Sinclaire af. "Wil je een borrel, Sintram, dan moet je voor den duivel eerst een bod doen." "Je bent toch een geluksvogel," zei Sintram. "Hier komt iemand aanrijden met een slee vol geld.

De duivel geeft hem antwoord, en God sterft voor hem; en het gansche wijze woorden-gebouw valt in puin. Dan staat hij alleen, en snikt eenzaam zijn "waarom" tot het Licht dat hij toch voelt, tot de Liefde die hij toch wéét ... en die hem soms zwijgend kust.... Altijd zwijgend ...

Wil je daar óók onder dienen, heel goed. Maar hij alleen heeft hier te kommandeeren." »Loop naar den duivel, gek!" schreeuwde Van Halen woedend, greep den man in zijn borst, nam hem op als een bal en wilde hem over boord smijten.