United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !
N~g buwan n~g Agosto n~g 1898, n~g magtagumpay na n~g lubos ang m~ga filipinong revolucionario at n~g maibabâ na sa Filipinas ang bandera n~g España, hinucay n~g ating m~ga caláhì ang libin~gan ni Rizal, kinuha nila ang m~ga butó at bun~gô nito, inilagay nila sa isáng mahalagang urnang gawâ n~g bantog na escultor na si Guinoong Romualdo Teodoro de Jesús, at pagcatapos ay inihatid n~g di mabilang na tao n~g boong galang sa bahay n~g canyang ina. Buongbuo ang bun~gô n~g úlo ni Rizal, na ano pa't napagkikilalang hindî nasugatan n~g bala. Datapuwa't n~g hanapin sa zapatos ang casulatang bilin n~g nasir
N~guni,t, ¡ay! ang lilo,t, masamang loob sa trono ng puri ay ilinulucloc at sa balang sucab na may asal hayop mabangong incienso ang isinusuob. Caliluha,t, sama, ang ulo,i, nagtayo at ang cabaita,i, quimi,t, nacayuco santong catouira,i, lugami at hapo ang luha na lamang ang pinatutulo.
Ayon sa sinabi na namin, ang hapo'y nagbabalang magca unôs; liniliwanagan ang abó abóng lan~git n~g iláng kidlát; mabigát ang aláng-álang at totoong maalis-ís ang han~gin. Wari'y nalimutan na n~g filósofo Tasio ang canyáng kinalúlugdang bun~gô n~g ulo; n~gayó'y n~gumin~giting pinagmámasdan ang maiitim na pan~ganurin.
¡Sa anóng calagayan aking nasumpun~gan cayo! ang ibinulong ni Elías sa babahagyang tinig at iguinagalaw ang ulo. Hindi umimic ang matanda at tumun~gó, humudyát n~g isa sa m~ga tao, nanan~gagsitindig sila't lumayo, na canilang sinulyáp muna't sinucat n~g m~ga mata ang taas at bicas n~g pan~gan~gatawan n~g piloto.
N~g matapos na ang bahaguing iyon n~g zarzuela na totoong pinagpurihanan, lumabas naman ang Príncipe Villardo, at hinahamon n~g away ang lahat n~g m~ga morong pumipiit sa canyang amá; pinagbabalaan sila n~g bayaning puputlan silang lahat n~g úlo, at ang m~ga ulong ito'y ipadadala sa buwan.
Nag-ukyabít siyá: gumágawâ n~g cababalaghán ang canyáng pagsintáng-anác, nagpalipatlipat siyá sa m~ga san~gá hanggang sa dumating sa balitì, at napanood pa niyáng itinutuon ang ulo n~g canyáng iná sa pintô.
Marami ang namamanyo nang nan~gan~ganinag, nacabin~git lamang sa ulo at ang modang ito,i, dala hangang sa paquiquinabang at pagcocompisál. ¡Oh Feliza! ¿napasaan caya ang galang sa lugar Santo? ¿napasaan caya ang canilang cahinhinán?
Linisan n~g ulól na babae ang plaza't tinun~go ang tapát n~g bahay n~g bagong alférez. N~gayo'y gaya rin n~g unang may isáng bantay na sundalo sa pintuan, at isáng ulo n~g babae ang siyáng nanun~gaw sa bintan
Subali,t, cung sa aquing pagtiñgin, cung aquing pagmamasid sa caniya, ay tila,i, may capurulan ang caniyang ulo, caya inaalaala co, na baca sacali,t, cung paluasin mo siya sa Maynila, ay hindi lamang hindi matuto ang inaacala mong matutuhan niya roon, cundi bagcus ay masira at mauala pa ang caniyang cabaita,t, cagalingan, at ang humalili dito,i, ang capusuñgan at capalaluhan.
Ang gagamot sa maysaquit, ay isusuot ang caniyang ulo hangan liig sa loob nang paño, at cun hungmihila yaong dalaua catauo, ang mangagamot ay itinataas na magpilit ang caniyang ulo; at cun gayo,i, madadala niya tuloy paitaas ang camay nang maysaquit, at saca itinutulac niya nang camay ang dulo nang butong lungmingsad, at pinatatama sa caniyang hucay sa dacong balicat.
Salita Ng Araw