United States or Puerto Rico ? Vote for the TOP Country of the Week !
Linisan n~g ulól na babae ang plaza't tinun~go ang tapát n~g bahay n~g bagong alférez. N~gayo'y gaya rin n~g unang may isáng bantay na sundalo sa pintuan, at isáng ulo n~g babae ang siyáng nanun~gaw sa bintan
Sa toua niya't, ligaya sa cahoy niyang naquita, oras nang á las cinco na madlang ibo'i, nagdaan na. Sa gayong daming nagdaan manga ibong cauan-cauan, ualang dumapo isa man sa cahoy niyang namasdan. Ganitong diquit na cahoy ualang ibong humahapon, ito'i, di co mapagnoynoy cahalimbaua co'i, ulól. Ang cahoy na caagapay mayroong ibong nagdaan, ito'i, siyang tangi lamang bucód na hindi dapuan.
"Ha! maginoong Florante! At sino pô kayo na aking susukuan?" "Walang maraming salitâ! Sasáma ka sa hukúman ó hindî?" "At sino pô kayó na aking sásamahan?" "Mga kapantay mo, na ngayo'y may karapatáng makapangyári sa iyó!... Sasáma ka ó hindî?" "Baka ikaw ay nahihílo!" "Sumagót ka ng tapát, sasáma ka ó hindî?" "Híndî!!" "Ulol! Ibig mo pang ikaw ay gamítan ng lakás?"
Pinagmámasdang nan~gán~gatal at nagpápawis niyóng isáng bilanggô ang m~ga guinagawâng iyón; lumilin~gap na ang camukhá'y ulól sa lahát n~g panig. Ipinag-utos n~g alférez sa directorcillong tanun~gín ang bilanggóng iyón. ¡Guinoo, guinoo! ang hibic; ¡akin pong sasabihin ang lahat ninyóng maibigang sabihin co! ¡Cung gayo'y mabuti! tingnán natin; ¿anó ang pan~galan mo? ¡Andóng, pô!
Ang ganyang pagcalakilaking lacas sa camay n~g m~ga tao, at m~ga taong han~gal, puspos n~g m~ga hidwang hilig, na walang pinag-aralang cagalin~gan, ang catulad ay isang sandata sa m~ga camay n~g isang ulol, na na sa guitna n~g caramihang taong walang anó mang pangsanggalang.
Ito ang totoong gamot, at ang lalong magaling na lunas sa quinagat n~g asong ulol. Caya mabuti disin, cun sa lahat na bayan mayroon magamit na gayong gamot, doon man lamang sa bahay n~g tauong mayaman, ó sa tinda nang man~ga mercader; ang halaga niyong gamot na yaon ay isang salapi ó piso.
Ito'y hindi cumilos sa kinalalagyan at nanatiling nacan~giti n~g boong pagcawalang kinahihiyaan. Inilagay n~g alférez n~g lubos na pagpapacamairuguin ang canyang camay sa balicat n~g magsasayaw na caiba sa lahat, at ipinag-utos na tumiguil n~g pagsayaw. Humin~ga ang ulol na babae at dahandahang naúpo sa lapag na narurumhan n~g canya ring dugò.
Ulol na tawo ito, ang pa-an~gil na sagot ni Kadiliman, hindi iyan lamang ang mangyayari kundi mawawalan sa akin n~g pagkakatiwalâ ang lahat. ¿Bakit, ang sagot ni Lolay na nan~gan~galigid sa dalawang mata ang luha?
Hindi sumagót si Társilo; nakita niyá ang bangcáy n~g asawa n~g ulól na babae na casama n~g m~ga iba; ang bangcáy n~g canyáng capatíd na tadtád n~g sugat ang catawán, sa cásasacsac n~g bayoneta, at ang cay Lucas na may lubid pa sa liig. Lumungcót ang canyáng panin~gin at tila mandín nagpumiglás sa canyáng dibdib ang isáng buntóng hinin~gá.
Hindi cumilos si Sisa. ¡Sayaw, sayaw! ang inulit-ulit n~g tinig na nacalalaguim. Tiningnan siya n~g ulol na babae n~g titig na walang diwa, walang cahulugan; itinaas n~g alfereza ang caniyang isang bisig, at ang isa namang bisig pagcatapos, at saca ipinagpag ang dalawang bisig: walâ ring naguing cabuluhan. Hindi nacacawatas si Sisa.
Salita Ng Araw