United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kay palad na pusong magkakaisang bayan at di na paris ng dating ang kanilang pagkakalayo ay napapagitanan ng malalawak na kaparangan, matatarik na bundok at mahahabang tanawin! Sa tapat ng isa sa mga restaurant sa daang Juan Luna, sa pook ng Tundo, ay nagsilunsad mula sa isang auto ang tatlong binata at doo'y nagsitungga ng serbesa. Sila ay sina Jose, Pako at Eduardo.
Magpakailan pa man ay huag kang sumabat n~g wikang " Mali ka " " Sabi mo'y di tapat " Sakali mang mali ang ating kausap, kailan~gang sagutin n~g lubhang banayad. Ang pakli'y ganito " Naging iba lamang, n~g hindi pu kayo ang siyang nagsaysay n~g gayon, ay di ko paniniwalaan " sapagka't ... Saka ka naman man~gatwiran.
Nagn~gan~galit si Ibarra; nan~gan~gatal ang canyáng boong catawán. Dumaan silá sa tapát n~g palacio n~g General, at caniláng námasid na tíla nan~gagsísigalaw at nan~gagcácagulo ang m~ga bantáy na sundalo.
Samantalang ganap ang katahimikan, sa isang malaking bayang nasasakop ng Maynila at sa tapat ng isang tindahang tagalog, nan~gakaupo ang maraming binata at ilang matatanda. Sapagka't kaugalian na ng lahing Lakandula na ang mga binata't dalaga ay man~gagliliwaliw sa liwag ng bowan ang karamihan ng binata na nag upo sa tapat ng tindahang nabanguit ay nan~gagyayaang maglakad sa liwanag ng bowan.
Naquiquilala natin ang man~ga tunay na caibigan, ang man~ga tumitin~gin, at totoong nagmamasaquit sa atin, cun tayo ay pinagcacalooban n~g Dios nang caguinhauahan, ó pinadadalhan cayâ nang man~ga hirap at parusa: at sa bagay na ito ay parating inaalaala sa atin nang Santa Iglesia ang man~ga misterios nang ligaya at hapis ni Jesús, María, y Josef, sapagcat ang totoong iniibig, ay sinasamahan sa caguinhauahan, at dinadamayan sa hirap: cayâ ang man~ga tapat na loob na alipin ni San Josef, ay nauiuili sa alaala at pagninilay nang pitong sáquit at pitong ligaya nitong daquilang Santo, at minamahal nila ang pinan~gan~ganlang devocion nang pitong arao na Domingo. sa uicang castilá ay Siete Domingos .
Hindi quinuha nang Dios ang babaye sa ulo nang lalaqui; sapagca,t di itinalagá na gauing pan~ginoon mag uutos sa lalaqui; hindi quinuha sa paa at nang di irin~gin at ariing hamac na parang alipin. Quinuha sa tadyang sa tapat nang pusó, nang pacamahalin at nang ariing isang casama, na cacatulun~gin sa pagtitiis nang hirap sa buháy na ito.
Anopa at siya'y walang maisipan na yaong pagsinta'y magkaroong daan kaya't walang munting oras na tiwasay sa gayon ang puso niya't kalooban. Kung nagiging bantay siyang mahalili sa laang bantayang tapat niyong torre siya ay tatanaw tanaw na parati sa bintana't ayon sa laking pagkasi.
Uala na Laura,t, icao nan~ga lamang ang macalulunas niyaring cahirapan; damhín nang camay mo ang aquing catauan, at bangcay man aco,i, mulíng mabúbuhay! N~guní ¡sa abáco! ¡ay sa laquing hirap! ualâ na si Laura,i, laquing tinatauag! napalayo-layo,t, di na lumiliyag, ipinag cánolò ang sintá cong tapát.
Ang uica'i, itiguil muna ang pagtugtog nang música, ang negrita'i, tatanong na sa negrito na casama. ¿Diyata't, di mo quilala yaong si doña María! ay hindi ang sagót niya cun sino't, cun alín siya. Anitong negrita naman sasabihi'i, paquingán, at nang iyong maalaman nagligtás sa iyong buhay. Hiniling sa iyo naman mataas na cabunducan, at doon nga maguiguisnán sa tapát nang durungauan.
Niyari ang sulat at ibinigáy co sa tapát na lingcód, n~g dalhín sa iyó; dî nag-isang bua,i, siyáng pagdatíng mo,t, nahulog sa camáy ni Adolfong lilo. Sa tacot sa iyó niyaóng palamara cong acó,i, magbalíc na may hocbóng dalá n~g mag-isáng moui ay pinadalhánca n~g may Sellong súlat at sa Haring firma.
Salita Ng Araw