United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ito'i, salicsihang paua manga inchic ang nagáua, pucpóc magcabi-cabila ingay na ualang camuc-há. Nang oras na á las cuatro isinoot na sa horno, sabihin bagá ang guló niyong caramihang tauo. Niyong ngang á las cinco na ang tinapay ay luto na, hinango capagcaraca cay doña Maríang quinuha. Nanhic sa palacio real sa lamesa'i, inilagay, sa cuarto'i, nagtuluyan at natulog capagcuan.
Capagdaca ay naghusay balahibo sa catauan, ang cantá'i, pinag-iinam cauili-uiling paquingan. Naghusay namang mulí pa itong ibong encantada, umulit siyang nagcantá tantong caliga-ligaya. Nang sa príncipeng marinig yaóng matinig na voces, ay doon sa pagca-tindig tila siya'i, maiidlip. Quinuha na capagdaca ang dala niyang navaja, at caniyang hiniua na ang caliuang camay niya.
Ay ano'i, nang maguising na ang haring Salermo bagá, sa lamesa ay naquita ang frasco'i, naroon na. Quinuha na at tiningnan ang caniyang calaruan, hustong hindi nagcuculang ang negritong pinaualán. Hindi na cumibó siya pinaram sa ala-ala, mayroon pa acong ibang iúutos sa caniya. Anó'i, nang quinabucasan ipinataúag si don Juan, naparoo't, di sumuay sa haring Salermong mahal.
Malaquing pasasalamat nang magcapatid na liyag, ualá silang maibayad cay don Juang manga hirap. Sila'i, agad napatungo sa bahay nang ermitaño, at naghain nanga rito pinacain silang tatló. Ay ano'i, nang matapos na nang pagcain sa lamesa, capagdaca ay quinuha garrafang may lamáng lana. At caniyang pinahiran yaong sugat ni don Juan, gumalíng agad nabahao at ualang bacás munti man.
Sa príncipeng pagcalagay sa bintanang tapat naman, ang princesa ay dumungao at siya ay tinauagan. Don Juan ay abutín mo itóng mahal na bálsamo, at siyang ibubuhos mo sa mapupútol na úlo. Ang balang úlong mapugay cahit siya'i, lumucsó man cun ma agád mong mabusan, di mauulí sa lagay. Quinuha na capagdaca ang mahal na balsamera, at mulíng naghamoc sila nang serpienteng palamara.
Nang maquita nang princesa guinauá sa casi't, sintá, halos manao ang hininga sa baló'i, tatalóng sadyá. Agád siyang hinauacan ni don Pedrong tampalasan, aanhin mo si don Juan aco'i, narito rin naman. Ang nasoc sa ala-ala nang hindi bitiuan siya, ang lobong aliuan niya caniyang paualán bagá. Quinuha na sa sucbitan at inihulog sa húcay, nguni't, bago binitiuan caniyang pinagbilinan.
Si Juan. ¿At saan pò quinuha ang bandilang iyan? Ang ama. Sasabihin co sa iyo. Naquiquita niyang masamâ na ang lagay nang caniyang barò, na di na niya maisoot na muli; at quinuha niya ang pinacamalaquing piraso, at ibinitin niya sa caitaasan nang mahabang cahoy na caniyang itinayò. Sacá ninanas
Hindi quinuha nang Dios ang babaye sa ulo nang lalaqui; sapagca,t di itinalagá na gauing pan~ginoon mag uutos sa lalaqui; hindi quinuha sa paa at nang di irin~gin at ariing hamac na parang alipin. Quinuha sa tadyang sa tapat nang pusó, nang pacamahalin at nang ariing isang casama, na cacatulun~gin sa pagtitiis nang hirap sa buháy na ito.
May dinatnang landás siya mataas na pasalungá, tumahan capagcaraca itong príncipeng masiglá. Sa masamáng capalaran sa Dios na calooban, nang dumating sa ibabao cabayo niya'i, namatáy. Di anong magagaua pa uala nang masac-yán siya, ang bastimento'i, quinuha at lumacad capagdaca. Sa Dios na calooban na sa tanong bininyagan, dumating siyang mahusay sa Tabor na cabunducan.