United States or Romania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Oó; ¿anó ang ibig mong gawin? ang may pangdidilat pang tugón ni Pablo. Wala ani Mauro pa rin n~g boong kalamigan. Subali't, ¿anó ang dahil at ako'y tinawag mong ulól? Sapagka't ibig namin ang tugón naman ni Gervasio Ulól ka n~ga at sampu n~g iyong m~ga kasama ang sigaw pang muli ni Pablo.
Ang dumating : Pablo Mercado pô ang aking pan~galan, at sa catunayan po'y narito at tingnan pô ninyó ang letra n~g m~ga botón n~g aking puños. Cararating co pa pô lamang na galing sa Calambâ. Acó po'y inyong camag-anac, pinsan co cayó ... Cayó po'y maupô.
Kung gayon ay sabihin na ninyo. At si Pablo ang nagpasimula. Kami ay naparito, kaibigang Mauro, upang kausapin ka sa isang mahalagang bagay. Siya n~ga: ang ayon ni Gervasio. Ipatuloy ninyo ani Mauro naman. Ang sanhi, ani Pablo ay upang amukiin kang sumama na sa amin sa pagpasok. ¿Saan? ang nabiglang tanong ni Mauro na kumabakaba ang dibdib. Sa ating Pagawaan ang tugon ni Gervasio.
Sa bisa nga ng ganyang kilusan ay maaaring asahang sa araw ng bukas ay magiging parang pangarap na lamang ang larawang guhit ng makisig na pinsel ni Arsciwals: ang sama ay lubusang mawawala. At ni isang Pablo, ni isang Gervasio at isa mang manggagawang balisawsawin, ay wala nang makikita.
Hawak n~g ilan, sa m~ga bisig ang dalawa, at anyong nagkakainitan sa paguusap. Si Mauro ay lumapit, at sa gitna ay tumayo. Ang m~ga taong ito po ay siyang sumigaw sa inyó n~g ulól ang wika n~g isang may hawak sa bisig ni Pablo, sabay n~g pagbibitiw dito. ¿Totoó n~ga ba, kaibigang Pablo, na ikaw ang sumigaw? ang nakan~giti pa ring tanóng ni Mauro.
¡Mauro! ¡Mauro! ang nagkapanabay n~g dalawa. Ipatawad ninyo ani Mauro ang kaunting kabigatan n~g aking sinabi; subali't ang puso ko ang siyang naguutos; kaya't ... Huwag kang magalaala n~g anoman ang tugon ni Pablo.
Gaya nang nalalaman natin, si Pablo, nang makalabas sa pintuan n~g pagawaan, ay nagisip n~g m~ga paraang gagamitin sa paghimok kay Gervasio, upang ito ay magbalik sa Pagawaan.
Nagdalamhatí at nanambitan ang ina, pagcapan~gusap nang médico; datapua biglang tumapang, at parang lumiuanag ang loob niya, at inaasahang gagaling ang batang may saquit, niyong maalaala ang devocion nang pitong arao na Domingo, na moli at moling nabasa sa isang munting libro, na hindi pa nalalaong ibinigay sa isa sa man~ga anac niya n~g tauong nagsasalita nito, at tinauag na n~ga, at pinagsabihan ang caniyang apat na anac, na totoong cailan~gan ang sila ay mag alay n~g isang novena, ó pagsisiam na arao sa malualhating San Josef, n~g gumaling ang capatid nilang si Pablo.
¡Ulól! ¡Ulól! ang sigaw n~g isang tinig. Si Mauro ay napalin~gon. Sa poók na pinagbuhatan n~g gayong sigaw ay pinagalagala ang m~ga matá niya. Isang bagay ang kanyang namalas. Si Gervasio at si Pablo ay ligíd n~g ilang lalaki, at ang ilang itó ay nakilala niyang m~ga kaibigan, at siyang m~ga sumusunod sa madlang simulaing pinananaligan niya.
Sa matulá~g lalawigan n~g Laguna ay dito sumila~g a~g marilág na si Parè Pedro Pablo Pelaez, at anák n~g m~ga litáw na tao. A~g kanyá~g amá ay kasalukuya~g Alkalde mayor niyaó~g ika 12 n~g Hunio n~g taó~g 1812, na siyá'y iluwál sa maliwánag.