United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang ama. Oo: nang siya,y, macaalis na sa gayong daquilang capan~ganiban na icalalagot nang hinin~ga, at nang maquita niyang ual
Bru: Opo, at sa katunayan, ay naririto po ang buhok at sampu n~g n~gipin n~g taong: napatay ...¡Susmariosep.....! ¡Talagang hayop si Mariano Gil! ¡Naku ang n~gipin n~g taong napatay! Ang: ¿Bakit po, Nanay? Bal: Eh, iyan bang hayop na iyan, linoko na naman akó. Bru: Eh, hindi po ba buhok iyan? Bal Oo n~ga, buhok, n~guni't ito'y pustiso ko animal at hindi sa patay na taong gaya n~g sinabi mo.
¡Patawarin mo ang aking m~ga pagkakamali! ¡Limutin mo ang aking m~ga pagkukulang! ¡Oo, Tirso, inaamin ko ang pagkabulag n~g aking paniwala at ang pagkapatun~go ko sa ligaw na landas! ... ¡Minarapat kong tumalikod sa layaw n~g mundo at sampu n~g sumpang isinangla sa iyo ay aking hinamak, sa pagaakalang kabanalang dakila itong aking pinagsakitang marating!
Oó po amá co,t, tatalimahin co mag papacasaquit na mag-aral aco, harin~ga,t, loobin nang Poong si Cristo na maguing Pari rin acong anác ninyo. Sa sagót na yao,i, ga mapapan~giti ang amáng si Fabio niyong talumpati, salitang may daguil at umaaglahi sa man~ga magulang ay parang tagurí.
At, hindi na nakapagtanong pa ang dalawang kawal ng maykapangyarihan at sila ay tuloy nagsilakad sa kinatatayuan ng sawing palad na si Pako. Pako ang wika ng taong kasama ng dalawang sekreta muntik na palang nasawi ikaw sa pangyayaring ito? Mang Pepe, sino ang may kagagawan nito, hindi mo po ba nalalaman? Pako, ako ang may sala ng lahat, oo, ako ang mananagot sa pangyayaring iyan.
Ang una'y sumuko n~g Pebrero n~g 1902 at ang ikalawa ay n~g Hunyo n~g tinuran ding taon. 72. =Samakatwid ang panghihimagsik n~g "Katipunan" n~g Agosto n~g 1896, ay siyang pinanggalin~gan n~g Hukbo n~g Pilipino at siyang ginamit sa pagtatatag n~g Republica Filipina?= Oo. At salamat sa paghihimagsik na yaon ay taas ang noo n~g bayan natin sa paghin~gi n~g kalayaan at kasarinlan.
Ang ama. ¿At baquit? Si Nicolás. Nang ipatuloy ninyo ang sinapit ni Robinson. Si Teodora. Oo pô, ang historia ni Robinson natin. Ang ama. Oo n~ga; datapoua,t, inaacal
Nang ikaw ay di ko nakikilala pa't Ang ilan mong katha ay aking mabasa, Akala ko mandi'y isa kang poetang May sapat n~g gulang at pagkabihasa. Oo, akala ko, ikaw'y isa na rin Sa m~ga kilalang Santos, Matanglawin, Peña, Regalado, Mariano't Ben Ruben Na, inuuban na sa gayong gawain.
Si Cárlos. ¿Baquit pô? ¿mayroon pô baga namang man~ga tauong bundoc ó bulobundoquin? Si Juan. Oo, Cárlos. ¿Di mo naririn~gig naman maminsanminsan tungcol sa bagay na iyan? Doon sa malayong malayò ay may man~ga tauong parang man~ga hayop ... Si Teodora. Ang man~ga tauong yaon ay hubò at hubad: caya n~ga acalain mo cung paano sila ...
Dahil sa sumpa mong nilimot ay wala na, walang ibang kinakaulayaw, kundi ang mga sakit, ang mga dalamhati, ang mga dusang kapanglawan sa buhay. Oo, nga Leoning hindi na marahil hahaba pa ang kasaysayang ito, matatapos na sapagka't wala na, wala't dahil nga sa sumpa mong nilimot ay waring matatapos na ang lahat.
Salita Ng Araw