United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nag-acálang magdasál, tumáwag sa Vírgen, sa Dios, upang calin~gáin nilá ang canyáng m~ga anác, lálonglalò na ang canyáng bunsóng si Crispín. At hindî niyá sinásadya'y nalimutan niyá ang dasál at napatun~go ang bóong pag-iisip niyá sa canilá, na anó pa't canyáng naaalaala ang m~ga pagmumukhâ n~g báwa't isá sa canilá, yaóng m~ga mukháng sa towî na'y n~gumín~gitî sa canyá cung natutulog, at gayón din cung nagíguising. Datapuwa't caguinsaguinsa'y naramdaman niyáng naninindíg ang canyáng m~ga buhóc, nangdidilat n~g maínam ang canyáng m~ga matá, malicmát
Bahaguia na lamang nacalabas sa caniyang yun~gib; at nang dumating sa labas, ay itinaas ang caniyang mata sa lan~git, sa oras na ang malamlam na sinag nang arao ay namamanaag magmulâ sa silan~ganan, naglalampas sa man~ga mayamungmong sa man~ga san~ga nang cahoy, at dumarating hangan sa caniyang muc-h
Takpan ma't ipikit ang m~ga mata ko Ay naguguhit din ang m~ga paá mo, Paang mapuputing nakababalino Sa isip at buhay n~g payapang tao. Paáng makikinis at makaulul-palad, Ang hubog ay bagay sa laki mo't sukat, Ang m~ga sakong mo'y may pulang banayad, Ang m~ga paá mo'y singlambot n~g bulak. Parang m~ga paá n~g nababalitang Cleopatra at Leda n~g panahong luma, Pano'y m~ga paáng sa ganda'y bihira.
Mulatin ang mata ñg anak sa pagiiñgat at pagmamahal sa puri, pagibig sa kapua sa tinubuang bayan, at sa pagtupad ñg ukol. Ulituliting matamisin ang mapuring kamatayan saalipustang buhay.
Dito'y napuspos n~g hindi cawasa ang canyáng pagtatacá; kinusót ang canyáng m~ga matá: Tingnan nating ... marahan! "Filipinas" ang siyang saysay n~g lahát n~g m~ga limbág, cung wicaing isá-isá ang m~ga letra; ang canyáng asawa at siyá ay cacapuwa wala sa catuwiran.
Ang uica sa reina esposang sinta co sandaling paquingan ang sasabihin co, lulan nang loob co,i, cun aayunan mo paalsin sa torre mag-iinang tatlo. At di co na ibig na doo,i, matirá cundi ang gusto co,i, maualay sa matá, cun palagui riya,t, aquing naquiquita ang loob co,i, parang mainit na baga.
Aco,i, pajesusan ang ipinagturing at sa santo Cristo,i, mata,i, itinin~gin, aniya,i, sa camay mo,i, inihahabilin yaring caloloua nang iyong alipin . N~gayo,i, natapos na ang lahat mong hirap, at ang humalili ualang hangang galac: aco,i, iniuan mo na tiguib nang sindac sa guitna nang mundong lipos nang bagabag.
Námasdan ni Sisa ang noóng napapaliguan n~g dugô; yumucód sa canyá, ang m~ga matá n~g babae'y tila mandín tatacas sa kinálalagyan, pinagmasdan siyá sa mukhâ at ang m~ga namúmutlang pagmumukháng iyó'y siyáng pumagpág n~g bait na gumugupiling sa canyáng m~ga utac n~g ulo, may sumipót na tulad sa isáng kisláp sa canyáng pag-iisip, nakilala ang canyáng anác at, nagpacabigáybigáy n~g isáng sigáw, at pagcatapos ay nahandusay sa hinimatáy na bat
"Nguni't ngayón! ngayón! oh ngayón! ¡hu hm!... Sa ákin, ay walâng di umiiring, walâng dî kumukutyâ, walang dî lumilibák, bawa't matá ay násusuklám sa kataúhan ko, bawa't dil
Ngayon, ako'y nagtatanóng, sino ang lalong malínaw magmasid at kumuro: ang isang walâng humpay ng katututtuttut, ó ang isang tahímik na nakíkiníg at umiísip, maíngat na tumítingin at tumitimbang sa bawa't tamaan ng matá?
Salita Ng Araw