United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bayaang ang buwan sa aki'y ititig ang liwanag niyang lamlám at tahimik, liwayway bayaang sa aki'y ihatid magalaw na sinag at han~ging hagibis. Kung sakasakaling bumabang humantong sa cruz ko'y dumapo kahi't isang ibon doon ay bayan humuning hinahon at dalitin niya payapang panahon.
Panahon naman din n~g pagsisiwálat n~g matandang sakit na sa pusong sugat. ¡Gaya n~g pagtakip! mapanglaw na ulap sa m~ga bituin, anak n~g liwanag. ¡Ilaw ang hin~gî ko! upang matanglawan ang napatatan~gay, sa apô-apôan at kung hindi ito ang gawing tuntunan ilagay sa limot yaong Kasarinlan.
"Cayâ na cay Luna ang m~ga lilim, ang m~ga pagcacalabánlaban, ang m~ga naghihin~galong liwanag, ang talinghág
Niluko mo at pinagsukaban ang isang kaisang palad sapagka't siya ay isang matanda na na hindi makapagdulot sa iyong puso ng kaaliwan ng paris ng isang pusong kabataan at kasariwaan, na matapos mong malaman ang lahat ng ito ay naging salawahan ang puso mo at laging pangarap mo ay ang kaligayahan upang makapagtalik at makapagsayaw ang iyong sarili sa gintong liwanag ng kapanahunang hindi mo nalalaman ang pait na bunga.
Sa pánitíká~g Tagalog ~gâ ay si Balagtás a~g dakilang ta~gláw at sa m~ga tilamsík n~g kanyá~g liwánag ay sukat mabuô a~g lalo~g maririkit na kathain. Siyá'y ipina~ganák niyaó~g ika 2 n~g Abril n~g taó~g 1788.
Nuon nga'y napangiti ka at sumigla ang iyong kalooban. Saka ng pumarito ang barini , na magpasadya ng mga bota ay napangiti kang muli at lalong sumigla ang iyong kalooban, at ngayong dalhin dito ng babaing ito ang mga bata ay napangiti kang makaitlo at nagliwanag ang iyong mukha. Sabihin mo sa akin, Mikhail. Bakit sumisilang sa iyo itong dalisay na liwanag at bakit ka ngumiting makaitlo?
Ang panglao n~g umaga n~g taong iyon ay naging liwanag na mistula sa n~gayon, at cung ang canyang m~ga gawang magaling ay na sa sa puso nating lahat, asahang ang pagtatagumpay, hindi maglalaon at atin, atin, atin, atin.
Sa pook na yaon, na bahagya nang inaabot n~g liwanag n~g kumpolkumpol na ilaw sa may panggitnang panig n~g bulwagang wala yatang kasinglaki, kaginsaginsa'y nalin~gapan ni Elsa't ni Tirso, samantalang si Dioni'y sa kaibayong gawi nakamata, ang isang babae't isang lalaking marahil ang isip ay wala sa gayong pagdiriwang kundi naglalakbay sa dako pa roon n~g m~ga pangarap ... At ang kanilang anyo't m~ga kilos ay siyang nagpapaakala n~g ganito.
Namamasid sa nag-aagaw n~g dilim at liwanag ang pagdating n~g isáng anino na marahang lumalacad na ang bacod ang siyáng tinútunton; manacánacang humíhintô na para mandíng lumílin~gon.
At sa pangungusap na iyon ni Leoning na narinig ni Eduardo ng boong liwanag hindi nga yata kita palad ay waring naging subyang na mahapding tumarak sa kaibuturan ng kanyang puso. Ano ang kahulugan ng mga pangungusap na iyon ni Leoning...? Hindi raw palad.... Ang ganito ay may ibig sabihin ang lahat. Wala halos naibigkag si Eduardo kundi: ¡Ay! Leoning!
Salita Ng Araw