United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !
Talagang may suerte ka nga naman kaibigan. Nguni't ako'y walang malay na siya ay naririto. Kung nalaman ko ba lamang agad ang tugon ni Pako naibalita ko agad sa iyo. Sana nga; sayang na sayang. Bakit naman siya naparito sa Maynila? Iyan nga ang di ko maalaman. Pako, hindi mo ba alam kung saan nakatira? Ang matandang may-ari ng kanyang kinatitirahan ay kilala sa tawag na Don Alejandro.
At kung nangibig man kay Enchay ay dahil lamang sa sulsol ng isang kaibigan at upang may mapagparaanan ng panahon.
At ¿ano ang naging kuro ko pagkatapos ng pagbasa? Huwag ninyong sapantahain na ang sasabihin ko'y likha lamang ng ating pagkikilalang matalik; hindi po, sapagka't labis kong natatalastas na ang isang "epiloguista'y" hindi kaibigan ng sino man, kundi isang kapangyarihang "nagpaparusa" sa may sala at nagbibigay ng gantingpala sa mga magalangin sa kanyang mga batas.
Kaibigan ayon sa kainaman mong ugali dika sukat mag tiwalâ n~g labis sa ating apô-apôan, sapagkat dinguín mong madalas asalin niyan: Iyan ay walang ugaling makisama sa di niya mauulól, at marunong gumalang sa matwid, siya,i, di mopa kilalá dahil sabago kapang nakakasama ¿gaano nabang panahon ang iyong pagkalagay dito? Vico. Dalawang taon lamang.
Palibhasa'y si mang Alejandro ay kaibigan ng maraming kilalang tao sa Maynila kaya't ito namang si Leoning ay hindi rin nawawala at kasama saan mang kasayahan mapunta ang matandang ito. Paris nga naman nang naganyaya ngayon sa kanila, na, hindi rin napahuhuli kay mang Alejandro. Mariwasa at maraming kumakalansing.
Magdalena, pagtindig, at kita'y pinatatawad ang sulit ni D. Armando. At ikaw Ernesto, ang ginawa mong ito'y pinatunayan ang iyong mabuti at tapat na pakikisama, hinahandugan kita ng walang hangang pasasalamat, at makaaasa ka sa kapalagayang matalik na kaibigan. Buhat ngayon, ikaw ay aking kapatid.
Nang sila n~g hipag ko ay bago magtun~go sa bayang nasabi ay hiniling ko sa kanilang ako'y iwan na at may katipanan lamang na ilang kaibigan dalaga na sa gabi na darating doon. Naniwala sila. At pinakahintay n~gang darating ako sa Pandakan n~g ang kasama'y m~ga babae ring paris ko.
Nguni't sa akala mo naman kaya ay di tayo kaabaan na makayapak sa kanilang tahanan? Nasa iyo iyan kaibigan. Kabatian ko ang binibini, isa pa ay tunay ko siyang kababayan. Marahil ay hindi naman tayo mahihiya. Kung gayon ay may pagasa tayong makapanhik; nguni't aywan ko lamang ... hindi ko pa rin lubhang natataho ang kaugalian ng matanda.
Lalo pa akong nagdanas ng yamot sapagka't hindi ko kilala ang ugali ng iyong mga kasama sa bahay at nagalaala ako na baka kung dalawin kita'y hindi ka nila ipakausap sa akin at mawikaan pa ako pagtalikod ko, kaya't upang huwag magahis ng kainipan ay ginala ko ang lahat ng bahay ng aking mga kaibigan. Gabi. Pinagsadya kita. Wala ang iyong ina.
Tio Pedro, gahol ito'y huli n~g aking pagdaing sa iyo sa naisip kong ito'y hindi siya sasala tatawa makikitawa ang dalawa nakitawa na naman ang sinalibad n~g ... ang sulat na ito ay sasabihin kong telegrama sa akin n~g isang kaibigan ko sa Calasiao si D. Ludovico ang aking uutusan ang sa sama sa tren kayong dalawa ni Bokokoy, at sa alas onse n~g gabi kakausapin ko si Soledad, sa ibig man at sa ayaw iibig siya sa akin naito siya't dumarating, darating si Ludovico , magsi pormal kayo.
Salita Ng Araw