United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Oh! Pagpápapatayín ko ang mga iyán!... "Oh Gerardo! Oh Rustica! Magsipagtagò na kayó, mga walânghiyâ!... Sáyang ang áking pagkamámamátay kapág kayo'y pinatáwad ng aking patalím! !Hu hm!!" At lálong dinalasán ang hakbáng, lalong ipinagdiínan ang yabág. Walâng anó-anó'y bigláng tumígil.
Tiguilan mo iyang balita mong iyan, Angi, ang biglang sagot ni cabezang Dales, na tila,i, may cahalong galit; tiguilan mo iyang salita mong iyan, Angi, at houag mong pagbintañgan si Pili at houag mo siyang siraan nang puri.
Sa ganáng ákin ay napacarami namang cahoy ang gamit na iyan sa isang cabria ang canyáng sinabi sa isang taong nanínilaw, na siyang namamatnubay sa ilang m~ga manggagaw
Datapoua,t, ngayo,i, dadagdagan co ang aquing sinalita cañgina, at sasabihin co pó, sa inyo, na ang nangyari sa mag-anac ni cabezang Andrés Baticot, ay hindi caraniuang nangyayari sa iba, cundi parang isang pagcacataon lamang; caya hindi dapat na cayo pó,i, tumungton diyan sa nangyaring iyan, sa pagpapatibay nang pasiya ninyo, na di umano,i, masamang totoo, na ang mañga indio,i, nag-aaral nang uicang castila, ó iba pang bagay na carunungan sa Maynila.
Isáng kasangkapang ang nagkakalayo'y pinapaglalapít kung binabalaan at sinisiphayo n~g isáng may galit; tagapamalitang may giliw at suyo kung naghihiwatig sa nagkakalayo't nagtitipáng puso dahil sa pag-ibig. Iyán ang halagá at bisa n~g panyo sa silong n~g Lan~git.
Untiunting nan~gagcacatipon ang m~ga maygalit sa ilalim n~g aking pamiminuno, pinararami ang m~ga cawal co n~g aking m~ga caaway, at sa araw na mapagkilala cong aco'y macapangyarihan na, lulusong aco sa capatagan at tutupukin co sa apoy ang aking panghihiganti at ang aking sariling buhay! ¡At darating ang araw na iyan ó walang Dios!
Kaginsaginsa'y itinanong: ¿Hindi ba iyan ang masong animo'y kasintahan ni Teang noong araw? ¡Tia ... saka idinukmo ang mukha sa kandun~gan n~g ale, at sa muling pagan~gat ay idinugtong: ¿Di ba kayo namumuhi sa akin? ¿Bakit ako namumuhi? malumanay na ipinakli n~g matanda na ang isipa'y nagduduklayduklay sa balabalaki n~g kabataan.
Sinundán n~g tin~gín ni María Clara ang m~ga tagác, na n~g málapit ang bangcâ ay nagliparang ang tun~go'y sa calapít na bundóc. ¿Nan~gagpupugad ba ang m~ga ibóng iyan sa bundóc? ang tanóng ni María Clara sa piloto. Marahil pô, guinoo, ang isinagót n~guni't sino ma'y walâ pang nacacakita n~g m~ga pugad na iyan. ¿Walâ bang pugad ang m~ga ibong iyan?
Siya diyan napo kayo aalis . Pedro. Saragating tawo itong si Agong Maria, Maria lalabas si Maria . Maria. Ano. Pedro. Natatanto mo itong si Tio Agong; ibig palang lumigaw dito kay Soledad, Jesus mariosep bakit ko ba naipagtapat dito. Maria. ¿Si Soledad na asawa n~g kanyang kasamá? Pedro. Oo. Maria. Maniwala kana sasinasabi kona sa iyo,t, ang sinalibad n~g isang laksang iyan e. Pedro.
Hindi nga! Hindi na niya maaaring sundin pa siya. Napopoot sa kanya ang lalaking yaon! Lason ngayon siya sa pangmalas ni Mang Pepe. Saan siya pupunta? Kay Teofilo? Marahil, at ang kanyang tinungo'y ang tahanan ng batang kawani. Doon siya sasama sapagka't iyan ang nakakatugon ng kanyang puso sa pagibig. Iyan ang kanyang kaligayahan, hindi si mang Pepe.