United States or Morocco ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kung minsan ay malarawan sa kanyang panimdim ang di bagong pangyayari na pagkakapariwara n~g matimyas na pagasa n~g isang lalaking paris niya na mapalayo sa kinaroroonan n~g kanyang giliw. Ang dalaga at ang binata, bago magtalikod sa isang pahimakas na paguulayaw, ay nagsusumpaang sinoman sa kanila ay di magmamaliw, mananatili kapwa sa kawagasan at pagtatapat hanggang sa huling tibok n~g puso.
Na kapag hinatdán n~g paban~gong suob at n~g sarisaring maligayang handog ay tulad sa bakal nana palalambot at nailalagay sa ibiguing hutok. Ang matang malinaw n~g Santong matuid kusang binubulag dahil n~g pag-ibig sa pilak, at di na halos ini-isip ang kahihinatnán sa huling sasapit.
Ang ganitong pan~gan~gatwiran ni Mauro ay siya lamang ikinapayapa at ikinalamig ng puso n~g m~ga kasama. At ... ang lahat ay naghiwahiwalay ... At ... ¿si Gervasio ay saan naroron? ¿Ano't sa m~ga huling pangyayari ay di man lamang nakita gayong siya ang pan~gulo...? Alamin natin.
Ipinagutos naman nang haring Constantino na pugutan ang lalaqui at ang babaye ay paloin at culun~gin sa monasterio. Gayon din ang utos nang haring Alfonso Sábio. Sa man~ga huling panahon ay binago ang parusa, pinapagisa ang babaye,t, sa lalaqui na capoua ipinag-utos na patain. Ang parusa naman nang Santa Iglesia sa naglilo sa asaua ay excomunion.
Nagagad nga lamang sa "Kun sino ..." gaya ng pagkagagad sa dalawang huling "muog" at "suob". Ang dalawang salitang ito ay lalik ng mapaglarong pamimigkas, na kasamahan ng "buo", "nuon", "punon", "lieg", "puot" at iba't iba pang walangwala sa mga panahong yaon ni Balagtas.
Salita Ng Araw