United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
N~g dumatíng siya sa Maynila'y nacaalís na ang vapor-correo "Isla de Luzón". N~g magcágayo'y ipinadalá si Rizal sasasacyáng pang-digmáng "Crucero de Castilla", at doon nátira hanggang sa ica 3 n~g Septiembre n~g 1896, na siya'y lumulan sa "Isla de Panay", na umalís dito sa Maynilang patun~go sa España, n~g araw na iyon. Binigyán si Rizal n~g General Blanco n~g dalawang sulat; ang isa'y cay D. Marcelo Azcárraga, na tagarito sa Filipinas at casalucuyang Ministro de la Guerra sa España, at ang isa'y sa Ministro de Ultramar. Sa sulat na iyo'y ipinagtatagubilin si Rizal, sa pagca't ito'y nagpakita n~g maganda't ulirang caasalan sa loob n~g apat na taóng pagcápatapon sa Dapitan, at tunay na hindî cainalám sa caguluhang munacal
Yaong lahat na m~ga panaguinip na calugodlugod, yaong m~ga pagaalagang tumagal n~g mahabang panahon, mula sa pagbubucang liwayway hanggang sa paglubóg n~g araw, yaong lahat n~g m~ga pagpapahirap at pagpapagal, ang kinauwia'y isang peseta, ang m~ga nálabing abó sa gayóng cacapal na asó.
Bago pa naman umalis ang nagsusukab na asawa ay nagiiwan pa sa kanya ng mga halik sa noo, ang mga maamong mata ay mapungay na itititig sa kanya, ngingitian siyang waring nagaalay ng pagmamahal na lubos namang lalong nasasabik ang kanyang puso. Kadalasang bago manaog ng tahanan ay sinasabi sa kanyang: Hanggang sa muli, hanggang mamaya, Daniel. Ako lamang ay pupunta sa kina Fely.
Eduardo, natapos sa atin ang lahat, nguni't alamin mong hindi kita nililimot. Wala nga lamang palad kita. Hindi kita naging akin na gaya ng pagasa ko at ako naman ay di naging iyo . Natapos na nga sa ating dalawa ang lahat nguni't ipinaaabot ko rin sa iyong hindi ako ang kusang lumimot. Talaga lamang ng panahong hindi kita ang mapalad na magkakasama hanggang sa libingan .
Ang sulat ko'y hindi mo sinagot hanggang kami'y lumulan sa sasakyan, at iyo'y isang katunayan pa na talagang ako'y wala nang kabuluhan sa iyo ng mga araw na iyon. Ang lungkot ko'y gayon na lamang, at lalong lalo na nang kami'y naglalayag, sapagka't nagunita kong sa lalawiga'y walang kasayahang gaya sa Maynila.
Nagpapatuloy ang música n~g pagtugtóg n~g masasayang vals ; dumarating hanggáng sa tulugán ang m~ga tawanan at ang alin~gawn~gáw n~g m~ga salitaan; macailang tumugtóg sa canyáng pintuan ang canyáng amá, si tía Isabel, si doña Victorina at patí si Linares, datapuwa't hindi cumilos si María Clara: malacás na hin~gal ang tumatacas sa canyáng dibdib.
" Tanggapin mo ang matatamis na alaala at walang kupas na pagmamahal ng iyong Leoning na sumisinta hanggang hukay." Ganyang mga pangungusap ang lagi nang tinatanggap at nababasa ni Eduardo kung sumusulat sa kanya si Leoning. Kay tamis nga namang magaalaala ni Leoning! Kaya't gayon na lamang ang kasiyahang loob ng binata. Iyan ang tangi niyang nagiging kaligayahan sa lahat ng sandali ng pagiisa.
Datapuwa't nagtatagumpay ang catuwíran malaon ó madalî, at nagcacamit parusa ang m~ga tampalasan hanggang sa caniláng m~ga an
Gayón man, n~g icalawang gabi'y ipinakilala niyáng siya'y lalaking marunong magmahal sa capurihan, at n~g manalamin siya n~g kinabucasan, n~gumiti n~g boong calungcutan hanggang sa ipakita niya ang canyang m~ga n~gidn~gid na walang n~gipin: ang cauntia'y may sampong taón ang canyang itinanda.
Hindi mamamatay si Elias, si Elias ang mamiminuno cung matimbuang si capitang Pablong busog na ang puso sa canyang panghihiganti, anang matandang lalaki. At siya rin ang sumama sa binata hanggang sa macalabas sa labas.
Salita Ng Araw