United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang ama. «Narito n~ga, ang uic
Ang ama. Nagcapalad siyang hindi nahulog sa caitaasan nang cahoy, at sa lupang caniyang linacpacan ay totoong malagò ang damó, caya hindi totoong nasactan. Ang dinamdam lamang ay ang sangcap nang caniyang catauan na tumam
Cahimanauari ang man~ga loob nang man~ga tauo, ay man~ga sulong at magsipanibulos na pagdongdon~gang pan~gadying, nang macamtan nila ang lubhang maalam at macapanyarihang ampon at saclolo nang manin~gas na puso ni san Agustín na pinaglaosan nang tunod, sampon nang man~ga cabanalan at graciang hinihin~gi dito sa Novenas na ito; siya cong nasa,t, pita, siya co rin namang iniamo-among idinaraing, idinadalan~gin at hihin~gi sa Dios Ama na macapangyarihang tunay, sa Dios Anac na carunun~gang lubos, at sa Espíritu Santong apoy na sintang tibobos, iisang Dios na totoo, na nabubuhay at naghahari magparating man saan.
Manáng isang dapit hapong makaraan ang dalawang tugtog sa pala-orasán, dalaga'y nanaog tangkáng maglilibang sa magandang kubong talagang aliwan. Kapagdating doo'y biglang napahilig kasabáy ang taghoy luhang nag babatis ¡ay amáng amá ko! ang inahihibik ¿ano't inulila ang anak mong ibig?
¡Tinangkilic n~g Dios ang aking amá! ang marahang isinagót n~g dalaga. Zi, Clarita, pero el tiempo é los milagroz ya ha pazeo: rozotroz loz ezpañolez ecimoz: ezconfía é la Virgen y échate á corré. ¡Tum ... tum ... tumbalíc!
At noui nang muli sa Visadang villa ang amá,t, ang iná,i, dadalauing sadyá, ano,i, nang dumating sabihin pa baga ang toua nang loob nang magulang niya. Ang uica n~g iná,i, salamat sa iyo lubhang malaqui na man~ga pag-guilio co, comusta ang búhay ¿oh bunsóng anác co? at saan nagbuhat pagdating mong ito.
Ang lugar na yao,i, sacop nang Portugal ang amá,t, iná co,i, doon tumatahan, Fabio ang amá co isang hamac lamang iná co,i, Sofia na quinamulatan. Sa mahal na hari na matanto ito ipinatauag na Señor Arzobispo, n~g oras ding yaon doon sa cabildo si Jua,t, princesa ay denesposado.
Magdádala ríto ang áking amá búcas n~g m~ga bulaclác n~g bainô at sacâ isáng bácol na m~ga sampaga. Hindi tumatanggáp n~g báyad ang aking amá sa tatlóng carritóng buhan~ging dinalá rito. Ipinan~gacò n~g aking tiong siya ang magbabayad sa isáng maestro, ang idinugtong n~g pamangkin ni capitang Basilio. At túnay n~ga namán; kinalugdán ang panucálang iyón n~g lahát hálos.
At saca ibinulóng sa tain~ga n~g binata ang isáng pan~galang sa cahinaan n~g pagsasasalita'y si Ibarra lámang ang nacárin~gig. ¿Anó ang aking magagawâ? ¿Dapat co bang yurakin dahil sa aking pagsinta ang pag-aalaala co sa aking iná, ang capurihán n~g aking amáamahan at ang dan~gal n~g aking tunay na amá? ¿Magagawâ co bá itó na hindî icáw ang unaunang magpapawaláng halagá sa akin?
Nakikita mona na may damdam ako ang pagsasaing ko kaya ay paano nariyan ang bigas ay di iluto mo at huwag magsabi nang kung anoano. Sa salitang yaong anak ay nayamot pagdaka'y tinangnan ang Ama sa buhok at kinaladkad na nang katakot-takot na hanggang sa lupa ay ipinanaog.