United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kung sa bagay ay katungkulan kong ako n~ga po ang magsabi, subali't ako ay nahihiya ... ang pakli ni Elsang bahagyang natatawa.
"Ulól! at síno kang sasamáhan ko?" "¡Ang katawán mo ó ang iyong búhay!!" ang muling sigaw ng lalaki at lalòng hinigpitán ang pigil sa kamay ni Elena. "Háyop! bitíwan mo akó!" "Di maaarì!"
"Elíng, iniíbig kita!" "Ha?" ang pamangháng saló ng angkán ni Venus. "Iniíbig kitá!"... "Dáhan-dáhan, Gerardo! Ikáw ay magmunimuni." "Walang kailángan, kita'y kilaláng malaon na... Ako rin nama'y kilalá mo: sumagot ka. Elíng, iniíbig mo ba akó?" "Ay! ang pusò ko, Gerardo, ay di na akin; kinus
Leoning, naghihirap ang puso ko, huwag na, hala lumayo ka na at may asawa ka, hindi na maaaring ako ay damayan mo pa mga tinitiis kong hirap na ito ng dahil sa sumpa mong nilimot, oo, Leoning, lumayo ka na sa akin, utang na loob. Eduardo, hindi ko matitiis ang ikaw ay maging malubha ng dahil sa akin. Narito ako at dumaramay sa iyo. Nguni't may asawa ka, aking inuulit.
Ang: Sinabi ko na sa iyong, maghintay ka pa n~g ilang saglit, Lui: ¿Lalabas ka bang uli? Ang; Oo. Ang "chauffeur" namin ay pinagsabihan ko na. Hanggang mamaya. Lui: ¡Salamat ...! Ang: Hintain mo ako sa auto. Tagpo VII =Si MARCOS at si LUISITO= Lui: Wala n~g kasalasala. Mar: Mabute. N~guni't, tila ang lalong magaling, ay magbihes ka muna, at baka maamuyan ni Angeling. Lui: ¿At, bakit?
"Bakit ang isa pa ay kulang na lamang ang ako'y itulak sa hagdanan upang masabing ako ay itinataboy. At halos tiyakin na sa aking ikinahahalay na n~g kanyang pan~galan ang pananatili ko sa lilim n~g tahanang ito...."
"Ipahintulot mo na maipalathala ko sa linguhang naming "LAONG LAAN" dine sa Tayabas, upang maguing mabuting aral sa kinauukulang sinoman." Sulat ni G. M Quiogue, Socialista at Kalihim n~g paggawa n~g tabaco't cigarrillong "KATUUSAN" na may petsa 8 n~g Enero n~g 1911. "Nag papasalamat po ako sa n~galang n~g Samahan sa katan~giang guinawa ninio sa pagawaang itong ganap na pilipino."
"Elíng, kaúsap mo yaring pusò!" "Sinungáling!" "Elíng, dinggín mo ang isáng katotohánan!" "Anó iyón?" "Isáng damdaming iniingat-ingátan ko at maláon ng tinitimpî-timpî?" "Sabíhin mo kung anó." "Huwág kang magagálit?" "Bakit kayâ akó magagálit?" "Tatanggapín mo?" "Anó sabi iyón eh?" "Ipangakò mo muna!".... "Na anó?" "Na iyong tatanggapín!" "Kung hindì masamâ'y... tatanggapín ko."
Oó ang tugon n~g Tagapamahala, at pagkatapos na makadukot sa bulsá, ay ang patuloy: Tanggapin mo ito, upang may magugol ka man lamang sa m~ga pagyayao't dito at sa kamay ni Pablo ay iniyabót ang dalawang tiglilimang pisong papel. Salamat po ang nakatawang tugon n~g pinagbigyan at sabay na isinabulsa ang sampung piso. Ako po'y aalis na, ang dugtong pa. ¡Adyos! ang tugon sa kanya n~g kausap.
Sa karamihin ng tao'y may ilang nanunumpit ng pabango na parang nasisiyahang kung may sagalang tinatamaan sa mata. Ikaw ay galit na galit nang mga sandaling iyon. Pag ikaw ang sinumpitang bulong mo sa akin ay pagtatatagain ko sila. Huwag ang salo ko naman huwag at baka ka nila pagtulungtulungan. Pag may tangan akong sable'y magsampu man sila'y hindi ako matatakot.
Salita Ng Araw