United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang maysaquit ay nag-uubo muna nang caonti sa loob nang ilang arao, at cun lumacad ay tila masiquip siquip ang caniyang dibdib sa caniyang pagcaramdam; ang muc-ha,i, mapula sa rati; ang ibig niya ay cumaing parati at matulog, at hindi mahimbing ang caniyang pagtulog; pag nalauong ilang arao, guiniguinao siya; humahalili roon ang init; hindi siya lumagay, at lungmalaqui ang casiquipan nang dibdib.
Ang pinangagalin~gan nitong saquit ay ang pag-urong nang pauis, ang paglacad sa lupa cun bagong nacaulan at mainit ang arao; ang pagtapat sa han~ging malamig, ang pagbasa, ó ang pag-uiuica ó pagcacanta nang malauon, ang pagtulog na basa ang damit, ó ang pag-inom nang malamig na tubig, cun bagong galing sa init ang may catauan.
Ang gagauin doo,i, gayon: Pagca nahan~go na sa tubig ang nalunod na tauo, ay dadalhin sa lugar na tuyo; huhuboan doon nang damit; ipahihiga doon nang pataguilid, at doroonan nang unan sa ilalim nang ulo, cucuscusin ang boong catauan niya nang malacas nang man~ga damit na tuyo, na idinadarang sa apoy, upan din masaol-an nang init ang catauan.
Datapwa't marahil hindî nakita ni Sisa ang gayong m~ga bahid, sa pagca't nanaog at ipinagpatuloy ang pagsisiyasat sa pílas, sa guitnâ n~g nacasusunog na ínit n~g araw, na canyáng itinataas, at sa pagca't tila mandin ang tin~gin niya'y madilím na lahát, tinitigan niyá n~g paharap ang araw n~g dilát na dilát.
Ibinulóng ni Basilio ang canyáng m~ga dasál, at nahigâ sa tabí n~g canyáng iná na nananalan~gin n~g paluhód. Nacacaramdam n~g ínit at lamíg; pinagpilitang pumíkit at ang iniisip niyá'y ang canyáng capatîd na bunsô, na nag-aacalang tumulog sana n~g gabíng iyón sa sinapupunan n~g canyáng iná, at n~gayó'y marahil umíiyac at nan~gan~gatal n~g tácot sa isáng súloc n~g convento.
Itong pagcucuscos ay pagtitiyagaang gauin cahit sa loob nang ilang oras, maghapon ma,t, magdamag, at bihirang-bihira ang di pagsasaolan nang init, at di gagaling.
Ang mucha,i, totoong daling nag-iiba, at ang mata,i, lalo pa, naghahalihalili ang init at ang guinao; cun minsan ay masaquit ang ulo at bay-auang, at cun minsa,i, hindi; cun bagong nagcacasaquit ang tauo,i, cun minsan naliliyo, na ito,i, masama.
Saca ¡"tumahimic!, canilang sinunod lumamig ang init sa puso himutoc, upang sa payapa ang baga'y manulos sa caligaligan iniyo nang binusog: At n~gayo'y na naman ay pinag isahan n~g maling pacaná mahal niniyong uban Guinong Capuleto't Montesco'y sa asal cun di man~gagba~go sa si-si hahangan.
Ungmiihi pa siya nang marami, at nag-iilaguin nang malacas; na yao,i, ang iquinahihina niya. Ang man~ga palad nang camay totoong init, at ang muc-ha,i, pungmupula pagca cain. Ang caniyang man~ga daliri ay totoong onti; ang man~ga cuco ay baluctot na pailalim, at nalalaglag ang buhoc.
At n~g mauala na sa dugo ang lamig ni Benvolio't siyang naghari ang init, ang panagang sacbat ipinamilantic daglus ang canilang cabig nagsidatig. Naguing cay Benvolio, ang m~ga utusang bahay n~g amaing Montescong maran~gal, saca cay Tibaldo, naqui ayon naman ang cay Capuletong sacop na cadamay.
Salita Ng Araw