United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nochtans hadden we, dank zij den snellen gang van het Stoomhuis, de door het zwaaien der punka in voortdurende beweging verkeerende lucht, den vochtigen dampkring, die door de telkens besproeide lichtschermen van rietgras circuleerde, niet al te veel van de warmte te lijden.
En hij stapt haastig verder, zonder ook maar even weer om te zien. Hij mag zoowat een honderd stappen gedaan hebben, of hij staat stil en grijpt zich met de hand aan 't voorhoofd. "Maar zie ik dan verkeerd, of ben ik mijn verstand kwijt: hangt daar de derde niet aan een' boom te zwaaien? Drie zoo vlak bij elkaar! Nu wordt het toch al te gek, daar steekt zeker wat achter.
Wij zwaaien nu om de zuidelijke kaap van de Golf van Napels heen, en als door een tooverslag is het panorama veranderd als wij de Golf van Salerno binnenvaren. Hooge, steile rotswanden rijzen uit zee op met hoekig profiel. Als een wit lint slingert zich langs de rotsen de weg van Sorrento naar Salerno. De dorpen zijn hier schaarscher.
Op den vreemdeling, die ons groene land bezoekt, maakt vooral indruk de stoffage, die aan onze wijde vlakte verleend wordt door de molens, welke er hun lange wieken boven zwaaien, of ook wel door de schepen, welke hun uitgespannen zeilen over onze vaarten laten scheren. Maar ik zeg u, de hondenkar stoffeert ons landschap veel karakteristieker.
En toen hij eindelijk wegging, neuriede hij binnensmonds, luchtig geworden naar het scheen en los van zware gedachten, de hersens gevuld met onbestemdheid, met een gewaarwording licht als een roes die komt, met een prikkelend gevoel van zorgeloosheid dat hem drong de armen voor zich uit te zwaaien in de ruimte.
De grootste moeilijkheid bij het gebruik van den lazo of de bolas ligt in de kunst om zoo goed te rijden, dat men in staat is in vollen ren en bij plotselinge zwenkingen hen zoo juist om het hoofd te zwaaien, dat er mee gemikt kan worden; te voet leert iemand de kunst vrij spoedig.
Goede hemel, wat maken zij een gebaren, wat weten zij naar omstandigheden hun stem te veranderen, wat spreken zij zangerig, wat zwaaien zij heen en weer, wat trekken zij telkens weer andere gezichten, wat vullen zij de heele kerk met hun geschreeuw! En deze kunst van preeken gaat van hand tot hand van het eene broedertje naar het andere, alsof het een groot geheim was.
Zij waren even uitgeput als gij thans; en welk een gloed is nu in hunne oogen! tot hoe vrolijk gejuich openen zich hunne lippen! hoe luchtig en sierlijk zwaaien zij u voorbij!
Vol hoop dat dit het goudland was, naderde men de nieuwe kust. Werkelijk scheen men hier met een heel ander volk te doen te hebben, want de oevers wemelden van bont opgesierde mannen, die in geregelde slagorde naar het strand kwamen, en onder het zwaaien met lansen en een luidklinkend krijgsgeschreeuw plaats namen in kano's, waarvan enkele keurig versierd waren.
Henrik Dirkszoon kan natuurlijk de beteekenis van het afgesproken sein niet weten, doch hij raadt die uit den kreet van verontwaardiging, die van den Dam uit duizend monden oprijst, uit het dreigend opheffen van gebalde vuisten, uit het zwaaien van hoeden en mutsen. Wat zal er nu gebeuren? De bende stelt zich in beweging en trekt op naar de Sint-Katrijne kerk.
Woord Van De Dag