United States or Monaco ? Vote for the TOP Country of the Week !


Cecilianus was weenende weder op de put-treê gaan zitten en de Jager koesterde hem tegen zich aan. Je hebt niet "Alexis", plaagde Marcella, wel als dichter-vriendin op de hoogte van Vergilius; maar je hebt toch Carpoforus! Ik tèl niet, niet waar? vroeg de Jager schertsend en deed den knaap drinken. Cecilianus dronk even, weerde toen af.

De hongerige gaf aan die aansporing terstond gevolg, en de Yankee ging in het gras zitten, met welgevallen den etende gadeslaande en ziende hoe gezwind de groote happen achter zijn gezonde kiezen verdwenen. Toen èn het brood èn de ham opgepeuzeld was, vroeg hij: "Al hebt gij niet half genoeg gehad, gij zult nu ten minste wel eenigszins bijgekomen zijn?" "Ik ben als nieuwgeboren, sir!

DOM. MANDERS. Maar het was toch een ontzettend ongeluk. MEVR. ALVING. Wij zullen er maar kort en goed over praten als over een zaak.... Wacht je op dominee, Engstrand? Ja, mevrouw. MEVR. ALVING. Ga dan zoo lang zitten. ENGSTRAND. Dank u; ik kan hier wel blijven staan. U gaat waarschijnlijk straks met de boot weg? DOM. MANDERS. Ja; over een uur vertrekt die.

Daarom hebben sommigen er een handje van, je teleurstellingen aan te doen, opdat je het toch maar goed vóélen zult. Toen alle prijzen waren uitgedeeld, was er een oogenblik stilte in de school. En toen hoorde ik mijn naam noemen, langzaam, plechtig: Gerard Jan Ligthart. Ik trilde zag alles in een nevel geloofde 't niet bleef bevende zitten.

Toen men dat alles te boven was, moest Van Reelant met een deel van Molière in de hand vóór het tooneel gaan zitten en »souffleeren", daar de tweede régisseur tevens souffleur was. De heeren en dames hadden wel tienmaal »gerepeteerd", maar geen van hen allen was nog rolvast. Sganarelle scheen de ergste, en gaf onophoudelijk aanleiding tot kleine pauzen en verwarringen.

Rob begreep dat hij het beste deed met zich niet nieuwsgierig te toonen; hij ging zitten en at met smaak een paar tarwebroodjes, die in hun capsule niet meer dan enkele kubieke centimeters ruimte hadden ingenomen, maar na een klein kunstmatig gistingsproces langs electrischen weg ongeveer de grootte van een kadetje hadden aangenomen.

Zijne Genade ging rechtop zitten en keek mijn vriend ijskoud aan. "Is dit scherts, mijnheer Holmes? Het is toch waarlijk geen onderwerp voor zoodanige grap." "In het geheel niet, Uwe Genade. Ik was nooit ernstiger in mijn leven dan op dit oogenblik." "Wat bedoelt u dan?" "Ik bedoel, dat ik de belooning heb verdiend. Ik weet, waar uw zoon is en ik weet, wie hem hebben vastgehouden."

'Er zyn 'er, die eerst des anderen daags het water 'er opgieten: ik voor my verkieze zulks des avonds te doen, al waare het alleen om tyd uit te winnen: dan, hoedanig men dit ook gelieft te doen, men moet 'er eene genoegzaame hoeveelheid water opgieten, zoo dat de Koffy geheel en al bedekt is; waar na men de Koffy sterk zal omroeren en wryven, op dat de boonen zig ontdoen van de lymige stof, die uit de schil aan dezelve is blyven zitten.

Hij wandelde heen en weder, ging zitten en stond weer op, nam een boek op en legde het aanstonds weer neer, beschouwde zijne instrumenten, zonder daarbij zijne gewone aanteekeningen te maken, en scheen geen oogenblik stil te kunnen blijven. Eindelijk kwam hij naar mij toe en zeide: "Zijt gij geneesheer, mijnheer Aronnax?"

Deze menschen zitten niet meer op den grond, zij eten hun rijst niet met de handen en zij bedelen hun voedsel niet. Het mag zijn, doch de tempel in Penang, hoe schilderachtig die er ook uitziet, verwekt niet half die sympathie als de Pagodes in Rangoon.