United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijn naam als manager stond er bij op het spel, dat de jonge man een goed figuur zou maken en hij ontstelde, toen hij zag hoe Pat, die vijf minuten stilletjes in een hoek zat, zijn gezonden kleur verloor, terwijl zijn wangen ziekelijk geel-bleek werden. "Moed houden jongen," zeide Stubener, hem op den schouder kloppend.
Een buitengewoon schoon beeld?" vroeg hij Lewin, die herhaaldelijk naar de schilderij zag. "Ik heb nooit een schooner gezien." "En buitengewoon gelijkend," zeide Workuw. Lewin zag van het portret naar het origineel. Een eigenaardige glans vloog over Anna's gelaat op het oogenblik, dat zij zijn blik op haar voelde rusten.
"Laat hen naar den duivel loopen," zeide Maurits: "die Joan, of hoe hij ook heeten moge, is een goede, eerlijke jongen, die mij bijna doodgeknepen had om een aanslag tegen mijn leven te voorkomen: en de andere.... dat was immers de jongeling die Groenhof tegensprak?" "Dezelfde, Uwe Hoogheid!" "Welnu! dien moet vooral geen haar gekrenkt worden.
Onze tolk liet zich door dien leugen niet beetnemen. Hij zeide tot den Siriniri, dat een tapir zich niet zoo dicht liet naderen, dat men hem met eene lans treffen kon; vervolgens keerde hij hem den rug toe, en verweet hem dat hij een verspieder was.
Eet en drinkt, zeide hij; gij zijt onze gevangenen, doch als ik kan, zal ik u redden. Soldatenwoord is gulden woord! Waarom geeft gij hun dat eten en drinken? Nooit zullen zij u betalen, zeiden de schavuiten. En stille spekend, fluisterden zij elkander in 't oor: Hij heeft beloofd hen te redden, wij moeten hem gadeslaan. Met den dageraad kwamen zij aan den Briel.
Zij zeide, dat zij wilde blijven waar zij nu was, on daar te sterven; de dood zou zeker niet lang meer uitblijven.
Dit zeide hij aan de ontbijttafel, eenige ochtenden nadat hij met Ophelia was aangekomen. "O, zij is welkom," zeide Marie en liet kwijnend haar hoofd op hare handen rusten. "Ik denk dat zij wel iets ondervinden zal, namelijk, dat wij meesteressen hier eigenlijk de slavinnen zijn." "O zeker, dat zal zij wel ontdekken, en nog een aantal heilzame waarheden bovendien," zeide St.-Clare.
Maar, zeide ik, dus ging hij voort, den ligten glimlach niet opmerkend die bij zijne donkere voorspellingen zich om de lippen des Keizers had geplooid, ik wil ook niet langer getuige zijn van wat hier dagelijks omgaat en sinds lang ook wereldkundig is.
"Zij zal er denkelijk over geklaagd hebben." "Zij heeft niet geklaagd. Zij zeide mij maar welke slechte nachten zij gehad hadt, zooveel achtereen." "Waarom neemt gij Jane of Rosa niet voor een paar nachten in hare plaats, en laat haar uitslapen?" zeide St.-Clare. "Hoe kunt ge mij zoo iets voorstellen?" antwoordde Marie. "Gij zijt waarlijk ongevoelig, St.-Clare.
Ja, zeide hij toen, het is echt goud en weegt wel een pond of tien. Hoeveel is het dus waard? vroeg Cascabel. Twintigduizend roebels! Zooveel? Ja, maar alleen indien het op ditzelfde oogenblik in geld omgewisseld wordt.... kijk, op deze manier!
Woord Van De Dag