United States or South Africa ? Vote for the TOP Country of the Week !


En wanneer wij dus maar losweg zeggen dat met hefboomen gewerkt werd, volgen wij in dezen een weinig Archimedes na, die zeide dat hij de wereld wel opheffen kon, als hij maar een steunpunt voor zijn hefboom had.

Je hebt hem toch niet geaccepteerd, kind?" riep Tante March verontwaardigd. "Stil toch! hij zal u hooren! Laat ik Moeder gaan roepen," zei Meta, hevig ontsteld. "Nog niet. Ik heb je iets te zeggen en zal dat eerst doen. Vertel m' eens, ben je van plan dien Brooke te trouwen? Als je dat doet, krijg je geen cent van me. Denk daar maar aan, en wees een verstandig meisje," sprak de oude dame dreigend.

Men vergete het toch niet, dat, waar behendigheid is, ook noodzakelijk kleinheid moet zijn. Behendigen wil dus zooveel zeggen als: middelmatigen. Even zoo is "staatsman" vaak gelijkbeteekenend met "verrader." Zoo men nu de behendigen gelooft, zijn de revolutiën, gelijk de Juli-revolutie, doorgesneden slagaderen, die spoedig verbonden moeten worden. Het te luid verkondigd recht schokt.

"Daarom ook heb ik 't aangenomen," zeide de eerste stem. "Don Crisóstomo zorgt ervoor dat mijn vrouw genezen wordt bij een dokter in huis in Manila. Ik heb me belast met het 'klooster, om mijn rekening met den pastoor te vereffenen." "En wij met de kazerne, om aan de civiles te zeggen dat onze vader zoons had." "Met hoevelen zullen jullie zijn?" "Met ons vijven. Met vijf zijn er genoeg.

Vergulde koepels en torens verheffen zich boven ieder heiligdom; de muren zijn beschilderd met tafereelen uit de levens der heiligen. De grond zelf is hier heilig. Meer dan honderd kluizenaars sluimeren in de katakomben; en onder den grond, in al de vele nissen in den donkeren muur, rusten heiligen, wier lichamen, naar het zeggen der monniken, onverderfelijk zijn.

"Meneer heeft gevraagd of ik niet eens een boodschap voor hem wilde doen, juffrouw!" "O zoo, ben jij het zoontje van de vrouw hiernaast!" "Ja, juffrouw!" "Goed, kom dan maar eens even in de gang, dan zal ik meneer zeggen, dat je er bent! Voeten vegen, hoor!"

Eindelijk kwam er antwoord op den eersten brief. Toerghenjeff schreef: "Geachte Heer Leo Nikolajewitsch! "In antwoord op uwen brief kan ik slechts herhalen, wat ik mij reeds bij Fet verplicht achtte te zeggen. Hetgeen vanmorgen gebeurd is toont duidelijk aan, dat iedere toenadering tusschen twee zulke tegenstrijdige naturen als de onze tot niets kan lijden.

"Ik geloof het niet," antwoordde de ingenieur. "De krater, dat is te zeggen, de veiligheidsklep, bestaat, en de overvloedige damp en lava zal, zooals vroeger, ontsnappen door den gewonen uitweg." "Wanneer de lava zich maar niet een nieuwen weg baant naar het vruchtbare gedeelte van het eiland!"

Uilenspiegel, die bij 't Muizeken diende, kwam vóór met een tinnen beker in eene hand en in de andere eene bottel vol rooden wijn. De graaf herkende hem: Ha, gij zijt het, ongeluksvogel, sprak hij. Heere, antwoordde Uilenspiegel, kunt gij mij zeggen wat het roodst is, óf de wijn die door de keel vloeit, óf het bloed dat uit den hals stroomt? Dat was het wat mijne lanteerne vroeg.

Op Zon- en kermisdagen bak ik, met dat ijzer, wafelen naar de wijs van die van Brabant. Het was altijd zuiver en goed gesmeerd. En in al de dorpen werd die nieuwigheid uit vreemde gewesten zeer goed onthaald. En als het u belieft nog meerder te weten, en hoe het komt, dat niemand mij kon herkennen, zal ik u zeggen, dat ik mijn aangezicht wit en mijne haren ros verfde.