United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Da's koffie" zeg 'k tege me maats "dan lawe medeen maar onze bagazie na Arnem in 't Zwijnshoofd brenge" want die hotelhouwer hier wou

»Omdat zij met geweld thuis werd gehouden door Bill, den man, waar zij vroeger al van verteld hadantwoordde Noah. »En wat verder over hemriep Fagin. »Wat verder over den man, waar zij vroeger al van verteld had? Zeg hem dat, zeg hem dat

En wou je mij dan in den steek laten? Is mijn corpus je zóóveel waard menheer de dokter? Weet je wel dat ik d...... hard ziek ben geweest?" "Jawel, u is zeer, zeer...." "Zeg maar dat ik het voor den dood heb weggehaald." "Tenminste...."

Jans kwam boven met de peignoir, Mathildes reismand, een een beetje eten: een stukje biefstuk, wat princesseboonen en aardappelen. Meneer had gezegd, dat zij 't maar aan mevrouw brengen moest, die 't wel eten zoû na de reis. Zeg aan meneer, dat ik maar naar bed zal gaan, ik ben dood-, dood-moe. Zij probeerde om iets te eten, maar het woû bijna niet door haar keel.

»Nommer twee meen jezei Mr. Bolter, die rijkelijk met zelfzucht begiftigd was. »Nee, dat zeg ik nietwierp Fagin tegen. »Ik ben voor jou even belangrijk als jij voor jezelf bent.« »Nou nouviel Mr. Bolter in, »je bent 'n slimmerd en je staat me wel aan; maar we zijn toch nog niet zulke dikke vrienden

Zoo ook geldt niet allen Schoolmeesters, en evenmin allen Dagbladschrijvers of Vertalers, hetgeen ik hier van hen zeg. Er zijn er onder, die zeer knap en verdienstelijk zijn, en, om met Boileau te spreken: Il en est jusqu'

Nou, ik had er een vollen neef bij. Wat kom jij hier doen? zeit me neef. Ik zeg, ik weet 'et niet, zeg ik; en menheer stapt zoo binnen. Nou, ik docht: menheer zal alevel zoo gek niet wezen dat ie daar binnen van dat possie spreekt; want ik docht, dat ding is ofgedaan; hij het wel gezien dat ik der geen zin in heb. Maar al zen leven! Ik wacht wel een hallefuur; daar wordt gescheld.

Waarlijk! riep ze uit met gewilde luidruchtigheid, ik kan geen halfuur met rust in mijne keuken blijven. Telkens word ik die doodelijke stilte hier bij u gewaar. Nog erger is 't vandaag. Ik zeg in mijn eigen: ze zullen toch wat vragen, wat koffie, wat thee of een glaasje madera. Scheer-je! Niks! Ze zitten zich daar gezapig dood te zwijgen. Waarom?

"Dat zegt immers ook niemand.... Maar toe, zeg mij nu eens oprecht," smeekte Dolly, Kitty's hand grijpend, "heeft Lewin met je gesproken?..." Het noemen van Lewins naam scheen Kitty alle zelfbeheersching te doen verliezen; zij sprong op, wierp den gesp op den grond en riep met een heftige handbeweging uit: "Wat heeft dat alles met Lewin te maken? Ik begrijp niet, waarom je mij zoo plaagt!

O, nee, Max, laten we dat alsjeblieft niet doen! Nu kunnen we nog scheiden als goede vrienden, en goede vrienden blijven. Zeg 't maar, Eleonore, je vindt me kinderachtig, ? misschien wel belachelijk, dat ik, zoo'n iemand als ik, bij jou ben durven komen. Zeg 't maar? Nee, je vergist je. Wijt 't niet aan jezelf, dat ik niet van je houden kan.